25
2- سطوح مديريت
سازمان هاى رسمى معمولا از سه حيطه مديريتى و يك حيطه اجرايى و عملياتى تشكيل مى‌شوند. حيطه‌هاى مديريتى شامل مديران عالى، مديران ميانى و مديران عملياتى مى‌باشند و جايگاه و نقش هر يك از آنها به شرح زير است:
الف) مديران عالى (ارشد) يا ( Top management):
اين سطح مديريت مسئول اداره كل سازمان هستند و سياست هاى كلى، برنامه‌هاى كلان، خط مشى ها و برنامه‌هاى راهبردى سازمان را تهيه و مصوب كرده و بر كليت سازمان نظارت و هماهنگى اعمال مى‌كنند.
اين مديران مسئوليت بررسى و ايجاد ارتباط و هماهنگى با ديگر سازمان‌ها و محيط هاى خارج از سازمان خود را بر عهده دارند و در تصميم گيرى هاى استراتژيك مؤسسه نقش كليدى دارند. مديرانى كه در نقش هاى ميانى و عملياتى موفق بوده‌اند معمولاً با احراز شرايط لازم مى‌توانند به مديريت عالى راه يابند.
ب) مديران ميانى ( Middle management):
مديران ميانى يك رده پائين‌تر از مديران عالى هستند، آنان خط مشى‌ها و سياست‌هاى كلى سازمان را از مديران عالى دريافت و پس از تبديل به هدف‌هاى ويژه و برنامه‌هاى اجرايى در اختيار مديران عملياتى قرار مى‌دهند. اين گروه از مديران در واقع پل ارتباطى بين مديريت عالى و مديريت عملياتى سازمان محسوب مى‌شوند. از طرفى به طور مستقيم به مديران عالى گزارش مى‌دهند و از طرف ديگر مديران عملياتى را مديريت مى‌كنند و عملكرد آنان را تحليل كرده توانايى آنان را براى ارتقاء تعيين مى‌نمايند.
ج) مديران عملياتى يا سرپرستان
اين مديران در پايين ترين سطح مديريتى سازمان قرار دارند و مسئول اداره كسانى هستند كه هيچ نوع كار مديريتى انجام نمى‌دهند. آنها به طور مستقيم با