22عليهما السلام و قبر ثلائمأة و سبعين نبياً» ؛ ¹كوفه باغى از باغ‌هاى بهشت است و در آن قبر حضرت نوح و حضرت ابراهيم عليهما السلام و قبر سيصد و هفتاد پيامبر مى‌باشد.

محدث نورى \ در «مستدرك الوسائل» در فضيلت مسجد سهله مى‌نويسد: «لم يبعث نبياً إلا و قد صلّى فيه» ؛ ²هيچ پيامبرى از سوى خداوند مبعوث نشد، مگر آن‌كه در آن مسجد نماز گذارد. ³

حضور پيامبران بزرگ در سرزمين عراق

بسيارى از پيامبران بزرگ الهى از اين سرزمين عبور كرده يا براى مدتى در آن اقامت داشته و يا در همان‌جا به خاك سپرده شده‌اند. در اين بخش به برخى از ايشان اشاره خواهيم كرد.

1. حضرت آدم (عليه السلام)

علامه مجلسى \ در «بحارالانوار» آورده است كه مرسلاً روايت شده كه حضرت آدم (عليه السلام) وقتى به زمين فرود آمد، به دنبال حوا مى‌گشت تا اين كه به سرزمين كربلا رسيد. در اين سرزمين بدون هيچ علتى دلتنگ شد و پايش لغزيد و در جايى كه امام حسين (عليه السلام) به شهادت رسيد، به زمين خورد و خون از پايش جارى گشت. آدم (عليه السلام) سر به آسمان بلند كرده، عرضه داشت: خدايا! آيا گناهى از من سر زد كه مرا مورد بازخواست قرار دادى؟ تمام زمين را گشتم و چيزى شبيه آنچه در اين سرزمين به من رسيد، بر من وارد نشد، به آدم (عليه السلام) وحى شد: اى آدم! گناهى از تو سر نزده است؛ امّا بدان كه در اين سرزمين فرزندت حسين مظلوم كشته خواهد شد. بدين جهت خون تو به جهت همراهى با حسين در اين سرزمين ريخته شد.

آدم عرض كرد: خدايا، آيا حسين پيامبر است؟ وحى شد كه نه، ولكن او سبط پيامبر خدا محمد (صلى الله عليه و آله) است. عرض كرد: كشنده او كيست؟ وحى آمد كه قاتل او يزيد، لعين اهل آسمان‌ها و زمين است. آدم عرض كرد: اى جبرئيل! حال من چه كنم. جبرئيل گفت: قاتل او را لعن كن. پس آدم چهار مرتبه يزيد را لعن كرد و به راه خود ادامه داد تا به كوه عرفات رسيد و حواء را در آن‌جا يافت. ⁴

انتقال پيكراستخوان‌هاى آدم به نجف اشرف

بنا به نوشته «ناسخ التواريخ» وفات حضرت آدم (عليه السلام) در روز جمعه، هشتم نيسان، برابر با يازدهم محرم، در مكه مكرمه بوده است و حضرت حواء يك سال پس از او درگذشت و