20
طليعه
يكى از نشانه‌هاى مقدس بودن سرزمين عتبات عاليات، حضور انبياى الهى در اين سرزمين بوده است. بنا بر روايات و تواريخ اسلامى، همه انبياى الهى با اين سرزمين به گونه‌اى مربوط بوده‌اند؛ يا زادگاهشان در اين مكان مقدس بوده، يا محل عبورشان بوده، يا محل نماز يا توقف و يا محل دفن آن بزرگان بوده است. اين نوشتار در دو بخش تنظيم شده كه بخش اول آن درباره حضور پيامبران در سرزمين عراق است و بخش دوم، حضور آن پيامبرانى است كه در تاريخ و احاديث اسلامى به نامشان اشاره شده است كه بعضاً متولد يا مدفون در اين سرزمين مقدس هستند.
حضور تمام انبياى الهى
بنابر روايات و احاديث اسلامى، سرزمين عراق و به‌ويژه سرزمين كربلا محل گذر تمام پيامبران خدا بوده است و روايات زير گواه اين مدعاست:
1. پيامبرى نيست كه كربلا را زيارت نكرده باشد.
امام زين‌العابدين (عليه السلام) فرمود:
«و ما من نبىّ الا و قد زار كربلاء و وقف عليها و قال إنك لبقعة كثيرة الخير، فيك يدفن القمر الازهر» ؛ 1هيچ پيامبرى نيست، مگر آن‌كه كربلا را زيارت نموده و در آن‌جا توقف كرده و فرموده باشد: تو سرزمينى هستى كه خير كثيرى در تو مى‌باشد، و در تو ماه تابان دفن خواهد گشت.