34در اين آيه نيز، «زور» به معناى كذب است. ¹

د: (وَ الَّذِينَ لاٰ يَشْهَدُونَ الزُّورَ وَ إِذٰا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا كِرٰاماً) (فرقان:72)

در اين آيه براى معناى «زور» دو احتمال وجود دارد: كذب و شهادت دروغ؛ مجالس باطل، مانند مجالسى كه در آن غنا و ساير گناهان باشد. ²

اگر در اين جا «زور»، به معناى كذب و شهادت دروغ باشد، به آيۀ قبل ملحق مى‌شود؛ اما اگر به معناى مجالس باطل باشد، مى‌توان گفت كه از آن جهت به آن «زور» اطلاق شده است كه انحراف از حق و مجالس اهل حق و گرايش به مجالس باطل در آن مشهود است.

به معناى انحراف و تمايل

الف: (وَ تَرَى الشَّمْسَ إِذٰا طَلَعَتْ تَزٰاوَرُ عَنْ كَهْفِهِمْ ذٰاتَ الْيَمِينِ وَ إِذٰا غَرَبَتْ تَقْرِضُهُمْ ذٰاتَ الشِّمٰالِ وَ هُمْ فِي فَجْوَةٍ مِنْهُ ذٰلِكَ مِنْ آيٰاتِ اللّٰهِ مَنْ يَهْدِ اللّٰهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِ وَ مَنْ يُضْلِلْ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ وَلِيًّا مُرْشِداً) (كهف: 17)

در اين آيه، واژه «تزاور» از مشتقات «زور» است و به معناى تمايل و انحراف است؛ يعنى در همان معناى اساسى و اصلى به كار رفته است. در مجمع البيان اين چنين آمده است: «أي تميل وقت طلوعها عن كهفهم إلي جهة إليمين» ³و علامه طباطبايى نيز مى‌گويد :«التزاور هو التمايل مأخوذ من الزور بمعني الميل». ⁴