1333. قول سوم (سال 330) : اين قول را تنها جناب شيخ بهايى در الوجيزه و البته با ترديد بيان فرموده‌اند.
با توجه به تصريح صولى (م 335) معاصر كلينى در كتاب «اخبار الراضى» ، همچنين نزديك‌تر بودن عصر شيخ طوسى و نجاشى به عصر مرحوم كلينى و اشراف بهتر ايشان بر تاريخ محدثان و دانشمندان شيعه نسبت به سايرين، بايد تاريخ صحيح وفات مرحوم كلينى را نيمه شعبان 329 قمرى برابر با ارديبهشت 322 شمسى و 941 ميلادى دانست. 1
نكته قابل توجه اين‌كه نجاشى در توصيف سال وفات كلينى، از آن به «سنة تناثر النجوم» يا سال فرو ريختن ستاره‌ها تعبير كرده، ولى مرحوم شوشترى به كار بردن اين تعبير را در مورد سال 329 هجرى صحيح نمى‌داند و معتقد است حادثه تناثر نجوم در سال 323 بوده است. 2
اما از آن‌جا كه وفات پدر گرامى‌شيخ صدوق نيز در سال 329 هجرى بوده و نجاشى در آن مورد هم همين تعبير را استفاده كرده و همچنين اين سال مقارن با وفات على بن محمد سمرى، آخرين نايب خاص امام زمان (عج) و آغاز غيبت كبرى است، اين احتمال را مى‌توان در نظر گرفت كه سال مذكور به علت وفات تعدادى از بزرگ‌ترين دانشمندان شيعه، مجازا به «سال فرو ريختن ستاره‌ها» مشهور شده و ربطى به واقعه‌اى كه در اثر حمله قرامطه به حجاج بيت الله الحرام و دزديدن حجر الاسود روى داد، ندارد. 3
مدفن كلينى
مدفن كلينى
بنا بر آنچه برخى از قدما دربار محل دفن كلينى گفته‌اند، پيكر پاك ايشان، در مقبره جنوب غربى بغداد (منطقه باب الكوفه) و نزديك نهر «الصراة الطائى» به خاك سپرده شد.