128نزديك بودن مؤلف به عصر ائمه (عليهما السلام) ، درك غيبت صغرى، دسترسى به اصول چهارصدگانه و درك محضر شاگردان ائمه (عليهما السلام) ؛
نقل رواياتى از معصومين (عليهما السلام) با سه واسطه؛ 1
اهتمام به نقل كامل سلسله سند، مگر در موارد نادر و رعايت امانت در نقل سلسله سند؛
نقل يك روايت با اسناد مختلف (تنوع طرق سندى) ؛
رعايت امانت در نقل روايت و اهتمام به ذكر نص حديث و پرهيز از نقل به معنا (دقت فراوان و تحسين‌برانگيز در ضبط صحيح روايت) ؛
جامعيت كافى نسبت به مباحث عقيدتى، فقهى و اخلاقى در مقايسه با ساير كتب اربعه؛
پرهيز از گردآورى اخبار متعارض و اكتفا به احاديثى كه مطابق عنوان باب است؛
بيان موضع در قبال برخى روايات متعارض و تبيين مخالفت آنها با اجماع، حتى در صورت صحت سند؛
آوردن روايات مشتمل بر قواعد كلى دراية الحديث در اول كتاب به منظور ارائه معيار براى تشخيص روايات تقيه از غير تقيه؛
شرح و بيان برخى از احاديث، البته به گونه‌اى كه هرگز با متن احاديث اشتباه نشود؛
بيان پاره‌اى از ديدگاه‌هاى فقهى، كلامى و فلسفى خود در ابتداى برخى ابواب؛
ترتيب منطقى ابواب و روايات (ابتدا مباحث معرفت‌شناختى عقل، جهل و علم، سپس مباحث خداشناسى و امام‌شناسى، سپس فروع دين و در نهايت مباحث اخلاقى، سبك زندگى معصومين (عليهما السلام) و. . .) ؛
عنوان‌بندى عالمانه ابواب و انتخاب عناوين كوتاه و گويا؛
چينش احاديث هر باب از روشن و مبين و صحيح السند به مجمل و مبهم و ضعيف السند. 2
برخى از دانشمندان و پژوهشگران مدعى شده‌اند يكى از مزاياى كافى اين است كه شمار