١٧
ايرانيان و تشيع
برخى ديگر، شيعه را پديده‌اى، ايرانى و ساخته ايرانى‌ها مى‌پندارند و مى‌گويند كه عقيده وصايت و وراثت در امامت، كه از عقايد اساسى شيعه است، برگرفته از فرهنگ ايرانى و نظام شاهنشاهى ايران است. همچنين علاقه خاص ايرانيان به امامان نيز ناشى از انگيزه‌هاى ملّيت گرائى است؛ زيرا امام حسين (ع) با شهربانو - دختر يزدگرد پادشاه ايرانى- ازدواج كرده است و امامان از نسل او هستند و در نتيجه نسب ايرانى دارند. علاوه بر اين، ايرانى‌ها به دليل شكست از مسلمانان در فتح ايران، احساس حقارت كرده و در پى انتقام بوده‌اند، از اين رو با طرح عقايد شيعه، به ويژه در مسئله امامت، با ديگر مسلمانان مخالفت كرده و موجب پيدايش شيعه شده‌اند. ١
نقد
١. اعتقاد به وصايت در امامت، در احاديث نبوى مانند حديث «يوم الدار» آمده است.
٢. با اين فرضيه، لازم است كه شهربانو - مادر امام سجاد (ع) - نزد ايرانيان احترام خاصى داشته باشد، درحالى‌كه چنين نيست. علاوه بر اين، اين فرضيه درباره امام على (ع) و امام حسن (ع) صادق نيست.
٣. شواهد تاريخى نشان مى‌دهد كه ايرانيان با رضايت، اسلام را پذيرفته‌اند؛ زيرا از تبعيض و ستم ساسانيان به ستوه آمده بودند و آموزه‌هاى عدالت‌محور اسلام آنان را جذب مى‌كرد، در غير اين صورت ايران به آسانى فتح نمى‌شد. علاوه بر اين، پس از فتح نيز، ايرانى‌ها در پذيرش اسلام و يا ماندن بر دين خود، مختار بوده‌اند.
