13نيازى به نماز شكسته نيست، اين مراكز، خانه همگانى است. مسجدالحرام احترام خاصى دارد مهندس آن خدا و معمارش خليل الله و كارگرش ذبيح الله و بت‌شكنش اسدالله است و امام آن رسول‌الله است. در كنار آن صفا و مدفن انبيا و معراج رسول‌الله است. براى ورود به آنجا چهار بار غسل مى‌كنيم، يك بار براى احرام بستن از بيرون منطقه، بار دوم براى ورود به منطقه امن و بار سوم براى ورود به مكه و چهارم براى ورود به مسجدالحرام.

كعبه يك پرچم است كه بايد زير آن جمع شويم و سرود توحيد سر دهيم، هم قيامت را ياد كنيم و هم تاريخ را؛ نگاه به صحنه‌هاى مكه، قرآن را براى ما تفسير مى‌كند، حج مصداق (إِنِّي ذٰاهِبٌ إِلىٰ رَبِّي سَيَهْدِينِ) ¹ است.

حج، نفى است و اثبات؛ «لا» و «الاّ»؛ تيغ توحيد را بر فرق شرك كشيدن است و در جاودانه‌هاى معرفت الهى غرق شدن؛ نفى آلودگى‌هاى درون است از صفحه دل و زدودن طاغوت‌هاى كوچك و بزرگ از صحنه زندگى و رسيدن به عرفان الهى است و دست يافتن به توحيد ناب. صاحب اين خانه، ذوالجلال و الاكرام است، هوالاول و الآخر و الظاهر و الباطن است؛ الملك القدّوس السلام المؤمن المهيمن العزيز الجبار المتكبر است؛ اوست الخالق البارى المصوّر؛ اوست اللطيف الخبير و السميع العليم و خلاصه اوست الله؛ مستجمع جميع صفات كمال و منشاء و اساس كل كمال و جمال و جلال.