53 هجرت، خداوند اين ماجرا را بر پيامبر اكرم(ص) نازل فرمود و به او نيز تكليف كرد كه عمل ابراهيم را تكرار نمايد. ¹ اگرچه بيشتر مفسران، قول دوم را به جهت تناسب نداشتن با سياق آيات، نپسنديده‌اند، ولى بعيد نيست كه توجيه فوق با توجه به روايات، توجيه معقولى باشد. ²

(يَأْتُوكَ رِجٰالاً وَ عَلىٰ كُلِّ ضٰامِرٍ...)

چنان‌كه گفتيم: خداوند به ابراهيم دستور داد تا به مردم اعلام كند كه براى برپايى فريضه حج، به سوى خانه خدا حركت كنند؛ خواه اين رفتن با پاى پياده صورت گيرد يا با مركب‌هايى كه شدت سفر، آنها را لاغر كرده يا مركب‌هاى ورزيده‌اى كه لاغراندامى، نشانه چالاكى آنها باشد. به دنبال اين دعوت، مردم از هر راه دور، به سوى تو (ابراهيم) خواهند آمد.

در اينجا چند نكته را متذكر مى‌شويم:

1. يأتوك براى اينكه جواب امر «أذّن» قرار گرفته، مجزوم است.

2. علّت اينكه آمدن حاجيان را به سوى ابراهيم (نه خانه خدا) اعلام كرده است (يأتوك) براى اين است كه دعوت از ناحيه او صورت گرفته است (وأذّن) وگرنه حركت آنان به سوى خانه خدا خواهد بود.