103

فصل چهارم: تلبيه

دومين واجب از واجبات احرام، تلبيه است. تلبيه يعنى لبيك گفتن و صورت آن بنابر اصح آن است كه بگويد: «

لَبَّيكَ، اللّهُمَّ لَبَّيكَ، لَبَّيكَ لا شَريكَ لَكَ لَبَّيكَ ». و به اين مقدار اگر اكتفا كند محرم شده و احرامش صحيح است، و احتياط مستحب آن است كه پس از آنكه چهار« لبيك» را به صورت مذكور ادا كرد، بگويد: «

انَّ الحَمدَ وَالنِّعمَةَ لَكَ وَالمُلكَ، لاشَريكَ لَكَ لَبَّيكَ ». ¹

لبّيك گويان آمدى در كوى يارى
كردى در آن درگاه عزت آه و زارى
گشتى ز اشك شوق چون ابر بهارى
تا خارزار دل شود باغ و گلستان
دادى در آنجا بينوايى را نوايى
يا تشنه را آبى، مريضى را دوايى
كردى رها مظلومى از رنج و بلايى
بودى به خلقان مهربان چون مهر تابان
با زير دستان همچو سلطان داد كردى
ويرانه دل را ز مهر آباد كردى
دلجويى از همسايۀ ناشاد كردى
بنواختى محزون يتيمى را به احسان