12است. 1اين درّها اغلب سفيد و بلورى و گاهى نيز سرخ است و در ميان بعضى از آن‌ها خطوط و نقش و نگارى شبيه گياه است. اين سنگ‌ها را از منطقه‌اى در شمال غرب نجف كه ميگويند روزى دريا بوده و خشك شده، به دست ميآورند.
درياى نجف
از منطقۀ نجف در گذشته به «بحر النجف» ياد ميشده و در نقل‌ها آمده است كه در آن منطقه دريايى بوده كه خشك شده است و نام آن دريا «النّي» بوده و چون خشك گرديده، «النّي جفّ» گفته شده و به تدريج تبديل به «نيجف» و «نجف» شده است. 2در برخى منابع نيز آمده كه نجف، نزديك دريا بوده و مردم نجف از سنگريزه‌هاى آن درياى خشك شده (درّ نجف) براى فروش به زوار و امرار معاش استفاده ميكرده‌اند. 3برخى هم معتقدند كه رود فرات در امتداد خود از اين منطقه ميگذشته و از اين رو به وادى بيرون نجف، درياى نجف ميگفته‌اند كه از سمت حيره آغاز ميشده است و محّل جمع شدن آب در اين منطقه، شبيه دريا بوده است. امروز هم اين منطقۀ گود و پايين‌تر از سطح شهر كه چشم‌اندازى وسيع دارد، ديده مى‌شود.
دكّة القضاء
جايگاهى در مسجد كوفه كه حضرت على (عليه السلام) در ايام خلافت، آن‌جا مينشستند و به قضاوت و حلّ خصومت‌ها ميپرداختند. اين مكان در مسجد كوفه، مشخّص است و نماز و عبادت خاصى در آن‌جا مستحب است. 4
ذَكَواتِ البيض
به معناى تپه‌هاى شنى و گداخته و ملتهب است. به منطقۀ نجف و ارتفاعاتِ آن سرزمين كه رنگش به سفيدى ميزده، «ذكوات البيض» گفته ميشد و قبر امام على (عليه السلام) در اين منطقه قرار دارد. در روايات متعددى از آن نام برده شده؛ از جمله ابوحمزۀ ثمالى ميگويد: همراه زيد بن على به ذكوات البيض آمديم و او گفت كه اين‌جا قبر على بن طالب (عليه السلام) است. 5