106كرد. در آن‌جا متوجه قبرى شديم كه بر روى آن قبر، سنگ باارزشى وجود داشت كه بر آن نوشته شده بود: «اين قبر سلطان بن سلطان، عضدالدوله، پسر ركن‌الدوله سلطان‌الدوله آل بويه ميباشد كه دستور داد او را در پايين پاى حضرت اميرالمؤمنين على (عليه السلام) دفن كنند تا در آخرت كه پايمان ميلغزد، بالاى سر او حاضر باشد و دستش را بگيرد» .
عضدالدوله وصيت كرده بود كه زنجيرى از نقره به گردن او بيندازند و از زيرزمين تا نزديكى قبر حضرت على (ع) بياورند و با ميخى نقره‌اى به زمين بكوبند و بر روى پارچه‌اى اين آيه قرآن را بنويسند: وَكَلْبُهُمْ بَاسِطٌ ذِرَاعَيْهِ بِالْوَصِيدِ و اين پارچه را روى صورتش قرار دهند. ساير افراد صاحب‌نام آل بويه در صحن، نزديك باب تكيه دفن شده‌اند كه از جمله آنها ميتوان به بهاءالدوله اشاره كرد.