191احوال گروه‌ها و مؤسسات علمى، ادبى و اجتماعى نجف در قرن بيستم را در مجلد هجدهم المفصل بايد جست. اين جلد با جمعيت اخوان الصفا آغاز شده و بيان مى‌شود كه عده‌اى از روشن‌فكران آن را بنا نهادند. برخى از گروه‌هاى معرفى شده در اين بخش، سياسى و برخى علمى يا ادبى يا فرهنگى و بسيارى مذهبى و در مواردى مختلط بوده‌اند. نادى الغرى، جمعية التحرير الثقافى، جمعية القرآن الكريم، هيئة الشعراء الحسينيين، اتحاد النساء، جمعية المؤرخين از جمله اين جمعيت‌ها هستند و در مواردى انسان را به ياد گروه‌هاى ربعه و خمسه و سبعه ايران مى‌اندازند. در پايان اين جلد به برخى گروه‌ها و ادارات دهه اول سده كنونى هم اشاره شده است.
احمد امين مصرى كسى است كه تهمت‌هاى دروغ بسيارى را در كتاب‌هاى خويش نثار شيعه نموده است. زمانى كه وى به نجف اشرف آمد، علامه شيخ محمدحسين كاشف الغطاء به وى اعتراض كرد كه نوشته‌هاى كتاب‌هاى تو اغلب دروغ و بى‌سند است. احمد امين در جواب گفت: من آن مطالب را شنيده بودم؛ به علاوه دسترسى به آثار شيعه نداشتم! مرحوم كاشف الغطاء در جواب ايشان فرمود: «اولا اين عذر بدتر از گناه است و نقل هر شنيدنى كه صحيح نيست؛ به علاوه شهر كوچكى چون نجف پر از كتابخانه است؛ چگونه قاهره كه داعيه ام القرائى جهان اسلام را دارد، دچار فقر كتاب باشد؟ !» . خلاصه اين‌كه نجف از گذشته‌هاى دور كتابخانه‌هاى بسيارى داشته و اين حقيقتى آشكار است.