28دارالشفا و شفاخانه مى‌نامند. غير از شفاى دردهاى روحى كه از ويژگى‌هاى حضور در حرم اولياى الهى است، دردهاى لاعلاج و بيمارى‌هاى درمان‌ناپذير و افراد نابينا و فلج و گرفتاران زيادى به بركت توسّل به ائمۀ اطهار در حرم‌هاى مطهّر، شفا گرفته‌اند و وقايع بسيارى از اين عنايت‌ها و كرامت‌ها ديده و نقل شده و كتاب‌هايى هم دربارۀ شفايافتگان زيارتگاه‌هاى مقدسه نگاشته شده است.
شفاعت
مقام شفاعت، عطيه‌اى است كه خداوند به پيامبران و اوصيا و حضرت محمدصلى الله عليه وآله و امامان شيعه و اهل‌بيت عليهم السلام و شهيدان و عالمان و صالحان داده است. در زيارتنامه‌هاى متعددى، از امامان به عنوان «شفعاء عندالله» ياد شده است و زائر، هنگام تشرف به زيارت، از جمله خواسته‌هايش، برخوردارى از شفاعت است. در زيارت حضرت معصومه عليهاالسلام مى‌خوانيم:
«يا فاطمة اشفعى لنا فى‌الجنة» . در روايات هم اين مضمون كه ائمۀ اطهار، در قيامت از زائران قبرشان شفاعت مى‌كنند و وسيلۀ آمرزش آنان مى‌شوند، فراوان به چشم مى‌خورد. شفاعت، لياقت مى‌خواهد و وقتى زائر، اميد شفاعت دارد، يا درخواست شفاعت مى‌كند، اين اثرى تربيتى در او دارد كه به اصلاح خود و توبه و انابت، لايق شفاعت گردند.
كريمان با بدان هم بد نكردند
شمسه
اصطلاحى در معمارى اسلامى است كه اشاره به شكلى هندسى دارد. هر تصوير مدوّر و منقّش را شمسه گويند. آن‌چه از فلز به شكل خورشيد مى‌سازند و بالاى قبّه و مانند آن نصب مى‌كنند را گويند. 2در حرم‌ها و زيارتگاه‌ها كه معمارى آن به صورت سنتى است و هنرهاى تزئينى مانند كاشى‌كارى، نجّارى، آينه‌كارى، خطّاطى در آن‌ها به‌كار مى‌رود، از اين