47ذوات مقدسه فراوان توسل كرد. بدانيم تكيه‌گاهى غير از انبيا و ائمه معصومين (عليهم السلام) نيست و هدايت در دست كسى نيست و تنها خدا از طريق وحى و وساطت ائمه و انبيا و معصومين (عليهم السلام) انسان را هدايت مى‌كند.
روايت است اميرالمؤمنين (ع) بعد از رحلت پيامبر (ص) مشغول تجهيز پيامبر براى كفن و دفن بودند. در حالى كه داشتند غسل مى‌دادند، صدايى بين زمين و آسمان بلند شد كه به نظر مى‌رسيد جبرئيل است؛ گفت: يا على چه مى‌كنى؟ ! بدن پيامبر نياز به غسل ندارد و طيب و طاهر است: ُ (إِنَّما يريدُ اللهُ لِيذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيتِ وَ يطَهِّرَكُمْ تَطْهيراً) . 1اميرالمؤمنين فرمود: اين صدا از شيطان بود! همه ما اگر اين صدا را مى‌شنيديم، ممكن بود بگوييم جبرئيل است! اما امام هدايت مى‌كند و مى‌گويد: از شيطان بود. حضرت فرمود: پيامبر به من وصيت كرد كه مرا غسل بده. صدايى كه برخلاف صداى رسول خدا باشد، حتما شيطان است. لذا اگر مى‌خواهى صداى شيطان را بشناسى، اول بايد صداى پيامبر را شناخته باشى، بعد از آن هر صدايى كه مى‌شنوى، با صدا و گفتار پيامبر تطبيق كنى تا معلوم شود شيطان گفته است يا رحمان.
انسان تا متوغل در فرمايشات پيامبر و ائمه (عليهم السلام) نشود، اين معنا تحقق پيدا نمى‌كند و ملاك در تشخيص حق و باطل، ثقلين است. اگر از كتاب و عترت بى‌خبر باشيد، گمراه مى‌شويد؛ لذا بايد از طريق اهل بيت (عليهم السلام) و توسل از خدا هدايت بخواهيم و بدانيم كه ما ضعيفيم و به تنهايى از عهده كيد شيطان برنمى‌آييم. همين شيطانى كه مى‌گويد: ( قالَ رَبِّ بِما أَغْوَيتَنى لَأُزَينَنَّ لَهُمْ فِى الْأَرْضِ وَ لَأُغْوِينَّهُمْ أَجْمَعينَ) 2؛ اما در سايه ارتباط و انس با فرمايشات ائمه (عليهم السلام) و توسل