194البته جاى ديگر اشاره مى‌كند كه بيشتر فقهاى طائفه و متأخرين «لايقولون بالولاية العامة للفقيه الجامع للشرائط» .
نظريه آقاى فياض تقريبا شبيه نظريه نائينى در قدر مقدور است. يك حكومت، حكومت اسلامى و دينى است كه ولايت از بالا به پايين است و همان نظريه الهى در سياست اسلامى است. اگر آن قابل تحقق نباشد، بايد به آراى مردم مراجعه كرد. در اين‌جا حكومت، ديگر دينى نيست. البته در اين حكومت هم بايد هر كسى وظايف شرعى خود را انجام بدهد. در صورتى كه حكومت اسلامى باشد، زن نمى‌تواند منصب قضا و افتا را داشته باشد؛ اما در نظام لائيك كه مبتنى بر رأى مردم است، زن مى‌تواند همه مناصب را داشته باشد؛ چون در آن‌جا ديگر بحث ولايت الهى نيست تا واگذارى آن نياز به مجوز داشته باشد. به نظر مى‌رسد اين حرف جديدى است.
بر سر مزار آيت‌الله شهيد سيد محمدباقر صدرع (رحمه الله)
روز شنبه 14 خرداد كه روز رحلت امام راحل است، ساعت 10 صبح به سمت وادى السلام حركت كرديم. قبرستانى كه نه فقط قبرستان نجف، بلكه قبرستان شيعيان عراق، بلكه شيعيان بلاد ديگر است. شايد بزرگ‌ترين قبرستان در جهان. بدون ديدن تصور روشنى از آن نمى‌توان داشت. جاى شگفت و بزرگى است. چندين كيلومتر در چندين كيلومتر. شايد هفت در پنج يا هفت در شش كيلومتر. همه پر از قبر و تكيه و بقعه و حجره. بيشتر آنها خانوادگى است و تاريخ مجسم شيعه در چهارصد سال گذشته. هر چه بگويم و بنويسم كم گفته‌ام.
ما به قصد زيارت قبر آيت‌الله شهيد محمدباقر صدر رفتيم. در مسير، مقبره شهداى جيش المهدى بود كه مربوط به كشته‌هاى درگيرى‌هاى نجف با نيروهاى امريكايى است. شايد بيش از دويست نفر با پرچم‌هاى سبز. از آن‌جا گذشتيم و. به مقبره شهيد صدر رسيديم كه جنازه‌اش را همان زمان صدام منتقل كرده‌اند. تصاويرى هم از كسى كه جنازه را منتقل كرده بود و مراحل انتقال جنازه را انجام مى‌داد، در آن‌جا نصب كرده بودند. تازه ستون‌ها را بالا برده بودند. هر چه باشد، رهبران فعلى عراق، بخشى از شاگردان و وابستگان به حزب الدعوه بوده‌اند. اما نمى‌دانم صدرى‌ها آن‌جا را مى‌سازند يا اين افراد. در فاصله چند مترى آن‌جا قبر عزالدين سليم، رئيس شوراى حكم عراق است كه توسط گروه زرقاوى ترور شد.