144اگرچه فتنه بربهارى رفته رفته تا حدودى فروكش كرد و خودش در 329 هجرى مرد، اما بعدها كسان ديگرى از عقايد او پيروى كردند و با زيارت قبور ائمه بهويژه بارگاه امام حسين (ع) به مخالفت برخاستند و براى زائرين مشكلاتى فراهم كردند. با چيره گرديدن آلبويه و اقتدار عضدالدوله، اين دشوارىها از ميان رفت و چون حاكمان اين سلسله، خود به زيارت مىرفتند، سنت مزبور آسانتر و رايجتر گرديد. عضدالدوله خود به كربلا مىرفت و در اين سفرها به زائرين احسان مىنمود. در سال 371 هجرى كه او توقفى در جوار آستان حسينى داشت، عطاهاى فراوانى ميان مجاورين آن حرم توزيع كرد و مبالغ قابل توجهى در صندوق مطهر آن حضرت قرار داد تا ميان علويان و سادات تقسيم شود. 1
عضدالدوله در سال 371 بنايى را كه داراى رواقهاى متعدد بود، بر مرقد امام بنا كرد. اين ساختمان عبارت بود از چهار رواق هماهنگ در چهار طرف حرم مطهر و صحن ششگوشه. بر روى مرقد نيز گنبدى باشكوه استوار گرديد. داخل حرم با قنديلهاى طلا براى روشنايى تزئين گرديد و ديوارهاى حرم و رواقها را با چوب ساج و آيينههاى بزرگ پوشاندند. صندوقى از چوب ساج منبتكارى بر قبر مطهر قرار داشت و نهر آب تا برابر آستان حسينى و اطراف صحن مىآمد كه آثارش تا نيمه اول قرن چهاردهم هجرى در كربلا باقى بود. عضدالدوله سفر شيعيان را به كربلا تشويق كرد و اطراف آستان، خانههاى بسيارى ساخت و بين مهاجرين و ساكنين حائر حسينى تقسيم كرد؛ ماهانه و موقوفات قابل توجهى براى مجاورين و خدمه آستان امام حسين (ع) مقرر كرد؛ بازار بزرگ سرپوشيدهاى بينآستان حسينى و بارگاه حضرت ابوالفضل (ع) بنا كرد كه تا عصر حاضر اين بازار به صورت وقف در تصرف ذريه وى باقى است. عضدالدوله در ضلع شرقى صحن شريف براى خود خانهاى بنا كرد كه يك دربش مستقيماً به صحن حسينى و درب دومش به بازارى كه خود ساخته بود، باز مىشد و همه ساله كه به زيارت كربلا مىرفت، در آن منزل سكونت مىگزيد. اين منزل توسط ذريهاش «ملا محمدكاظم طالقانى» وقف گشت. سپس شيخ محمدجعفر، فرزند اين عالم، آن را به مركز فراگيرى علوم دينى تبديل كرد. براى مصون گرديدن كربلا از تعرض دشمنان، عضدالدوله ديوار بلندى دور شهر كشيد كه به استحكامات دفاعى و نظامى مجهز شده بود.