34ايشان را من در نجف نديدم. به اعتبار اين‌كه آن‌ها به تمام معنا از مسائل اهل سنت دور افتاده بودند. هم از حيث اصول، هم از حيث فقه. ولى مرحوم آيت الله بروجردى در تمام مسائل به روايات و فتاواى علماى اهل سنت متعرض مى‌شد؛ لهذا فرق مابين حوزه سامرا و حوزه نجف هم همين است. به اعتبار اين‌كه در سامرا وقتى كه ميرزا رضوان الله عليه از نجف به سامرا مى‌رود، اين مسئله جواز اجتماع امر و نهى را در سامرا مطرح مى‌كند. مرحوم آقاى حجت كه در درسش بوديم، مى‌گفت كه اين مسئله جواز اجتماع امر و نهى، از مسائل سامرا است. مثل اين‌كه ميرزا رضوان الله عليه و ديگران به مسائل عامه هم متعرض مى‌شده‌اند، ولى در نجف نه،

اين‌جور نبود و فقط مسائل تشيع مطرح بود و به مسائل عامه اصلاً متعرض نمى‌شدند.

آيا در كنار استفاده از محضر بزرگان، تدريس هم داشتيد؟

من اول خودم قصد تدريس نداشتم؛ اما چون اكثر شاگردهاى من از اين‌جا به نجف رفته بودند، مرا مى‌شناختند؛ فلذا درخواست درس كردند و اصرار نمودند و من مجبور شدم دوباره تدريس كنم.