178از كتابخانه‌اى در دست تأسيس و كتاب‌هايى كه بعضى‌ها وعده داده‌اند از قم براى آن‌جا بفرستند (حدود 20 هزار جلد) مى‌گفت و اين نشان مى‌داد كه مسئولين حرم، به توسعه كتابخانه و افزايش فعاليت‌هاى فرهنگى در آن منطقه علاقه‌مندند و اين بارقه اميدى براى آينده است. پس از صرف چاى و آب خنك در دفتر حرم، از آنان خداحافظى كرديم.
حرم قاسم بن موسى (ع)
در ميان قبور امامزادگان اين خطّه، شايد تنها امامزاده‌اى باشد كه گنبد طلايى دارد. قاسم بن موسى الكاظم (ع) برادر حضرت رضا و حضرت معصومه (عليهما السلام) كه پس از شهات حضرت موسى بن جعفر (ع) از بغداد به اين منطقه آمد و در ميان عشاير آن‌جا مى‌زيست تا از دنيا رفت. در فضيلت او روايت‌هايى نقل شده است. شنيده شده كه حضرت امام خمينى (ره) از بين زيارتگاه‌هاى اين منطقه، به زيارت قبر ايشان رفته است و اين نشان از جايگاه والا و معتبر او دارد.
ضريحى كوچك و طلايى داشت؛ با زوارى خوب و باصفا و ايوان و صحنى دلپذير. نماز ظهر و عصر را در حرم او خوانديم. اين شهر به اعتبار اين امام‌زاده به نام «قاسم» معروف است. از حرم بيرون آمديم. خيابان منتهى به حرم، ما را به ياد خيابان‌هاى اطراف حرم حضرت عبدالعظيم (ع) مى‌انداخت. پيرمردى بساط چايى در پياده‌رو پهن كرده بود و با اصرار او مهمان يك استكان چاى غليظ عربى با شكر شديم. البته وضع بهداشتى آن نامطلوب بود، ولى به احترام صفاى او و به عشق اهل بيت (ع) ، سرپايى چاى را خورده و پولى هم داديم و سوار ماشين شده، به سمت حلّه حركت كرديم. از متوليان حرم جزوه‌اى كوچك در معرفى و شرح حال «الامام القاسم بن موسى به جعفر» به دستمان رسيد كه جلالت شأن او و زوايايى از زندگى ايشان را بيان مى‌كرد.
حلّه، ديار عالمان بزرگ
حلّه، شهرى كهن و مشهور است و عالمان بسيارى كه لقب «حلّى» دارند به اين‌جا منسوبند و مايۀ افتخار شيعه به شمار مى‌آايند.