5ارزشهاى والاى معنوى و اخلاقى انسان مىگردد؛ بهويژه اگر زيارت با رعايت آداب آن و همراه با تفكر و تدبر در جملات زيارتنامهها انجام شود. از اينرو در بعضى از روايات تأكيد شده است كه ثواب عظيم زيارت در صورتى عايد انسان مىشود كه «عارفاً بحقه» باشد؛ يعنى مقام و حقى كه امام و رسول خدا (ص) بر او دارد و زحماتى كه آنان براى هدايت و تربيت او متحمل شدهاند را به خوبى بشناسد و بداند در زيارت چه مىكند و چه مىگويد و چه مىخواهد و از چه كسى مىخواهد. در اين صورت است كه مىتواند راه تكامل را بشناسد و با سرعت بيشتر آن راه را بپيمايد.
به سبب اين نقشهاى گوناگون است كه براى زيارت اين بزرگواران در روايات اهل بيت (ع) اين همه آثار و بركات بيان شده است كه در اين نوشتار به پاداش و آثار زيارت اميرمؤمنان (ع) مىپردازيم.
الف: زيارت پيامبر (ص) و رهايى انسان
به تصريح برخى از روايات، پاداش زيارت آن بزرگوار اين است كه پيامبر (ص) آن شخص را در روز قيامت زيارت مىكند و او را از كيفر گناهان رهايى مىبخشد، كه در اينجا نمونههايى از اين روايات را بيان مىكنيم:
1. عن أبىعبدالله (ع) قال:
«قال الحسن لرسول الله (ص) : يا أبتِ ما جزاء من زارك؟ قال: بُنى من زارنى حياً او ميتاً او زار اياك كان حقّاً على الله عَزَّ وجَلَّ أن أزوره يوم القيامة، فأخلّصه من ذنوبه» ؛ 1
امام صادق (ع) فرمود: امام حسن به رسول خدا (ص) عرض كرد: اى پدر! پاداش كسى كه شمار را زيارت كند چيست؟ فرمود: پسرم كسى كه مرا يا پدرت را در زمان حيات يا مرگ زيارت كند، حق الهى بر گردن من است كه آن شخص را در روز قيامت ديدار كنم و از گناهان و عواقب آنها رهايش سازم.
2. پيامبر اكرم (ص) فرمود: من ضمانت مىكنم كه زائر اميرالمؤمنين را از سختىها و نگرانىهاى قيامت رهايى بخشم و او را در مقام و مرتبه خودم قرار دهم و همراه خود سازم. 2