11بايد توجه داشت كه اين همه پاداش، براى اصل زيارت آن بزرگوار است؛ يعنى هر كس در هر زمان به زيارت آن بزرگوار برود و هر طور كه زيارت كند، اميد است خداوند متعال اين پاداشها را بدهد؛ اما بر زيارت در روزهاى خاص، با خواندن زيارتنامههاى مخصوص تأكيد بيشترى شده و پاداشهاى بسيار بيشترى براى آن روزهاى خاص بيان شده است. براى مثال در مورد زيارت حضرت در روز عيد غدير چنين آمده است:
بزنطى گويد: امام رضا (ع) به من فرمود: هر كجا بودى، روز غدير نزد قبر اميرالمؤمنين (ع) حاضر شو؛ زيرا خداوند تبارك و تعالى براى هر زن و مرد مؤمن و مسلم گناهان شصت سال را مىبخشد، و دو برابر آنچه در ماه مبارك رمضان و شب قدر و فطر از آتش جهنم آزاد كرده، رهايى مىبخشد، و يك درهم در آن روز، در آنجا برابر است با هزار درهمى كه به برادران عارف آشنا بدهى؛ پس به برادرانت در اين روز بخشش كن و هر مرد و زن مؤمن را خوشحال گردان. 1
مرحوم علامه مجلسى (رحمه الله) در كتاب گرانقدر «بحار الانوار» آورده است:
انجام كارهاى خوب در زمانها و روزهاى شريف، موجب ثواب بسيار است؛ پس زيارت آن حضرت در ساير روزهاى شريف، برتر است؛ خصوصاً روزهايى كه به آن حضرت اختصاص دارد يا اين كه در آن روزها كرامت و فضيلت و منقبتى از آن حضرت آشكار شده است؛ مانند: روز ولادت آن بزرگوار كه بنا بر مشهور، روز سيزدهم رجب است و روز وفات و ليلة المبيت، روز فتح بدر (17 رمضان) و روز مواسات او در جنگ احد (هفتم شوال) و روز فتح خيبر (27 رجب) و روز بالا رفتن بر دوش پيامبر (ص) براى از شكستن بتها (بيستم ماه مبارك رمضان) و روز فتح بصره (نيمه ماه جمادى الاولى) و روز ردّ الشمس (17 شوال) و روز نصب آن حضرت براى خواندن آيههاى برائت (اول ذىالحجه) و روز بستن دربها و بازگذاشتن درب خانه آن حضرت كه روز عرفه است و روز صدقه دادن انگشتر (24 ذىالحجه) كه روز مباهله هم هست، و روز نازل شدن سوره «هل أتى» در شأن او (25 ذىالحجه) ، و روز خلافت آن حضرت كه روز وفات پيامبر (ص) است و روز بيعت با آن حضرت پس از قتل عثمان (28 يا 25 ذىالحجه) و روز نوروز كه روايت شده است در اين روز براى خلافت باآن حضرت بيعت شد، و غير آن روزهايى كه شمردن آنها ممكن نيست؛ زيرا روزى نيست مگر اينكه فضيلت و عظمت و كرامتى براى آن حضرت ظاهر گشت. 2