25مى‌رسند، از سمت چپ و راست آن مى‌گذرند و هر چه بر آنها تازيانه مى‌زنند، سود نمى‌افتد و بر قبر پيش نمى‌روند. 1
فعاليت‌هاى ستم‌كارانه و ضد شيعى متوكل، سبب بروز شورش در جامعه شد و تعدادى از درباريان به رهبرى فرزندش «منتصر» بر او شوريدند و او را به قتل رساندند. منتصر پس از قتل پدر، به خلافت رسيد و به جبران اقدام‌هاى نادرست متوكل پرداخت. او در سال 247ه.ق» بناى حرم را بازسازى و بناى باعظمتى بر فراز قبر مطهر استوار كرد و مسجد و صحن و مناره‌اى را براى راهنمايى زائران و نشان دادن آن مكان مقدس، بنانمود و شيعيان را به زيارت آن حضرت، تشويق كرد. 2
بنايى كه منتصر ساخت، تا سال 273ه.ق و به عبارتى دوره خلافت «معتضد عباسى»، بر جاى ماند. در نهم ذى‌الحجه سال 273ه.ق، در حالى كه زائران در مرقد امام گرد آمده بودند، سقف آن فروريخت و در اثر اين حادثه، بسيارى از زائران كشته شدند. بدين‌ترتيب، اين مكان به مدت ده سال همچنان بدون بنا باقى ماند تا اينكه در سال 283ه.ق «محمد بن زيد علوى» ملقب به «داعى صغير» و از حاكمان شيعى «طبرستان»، دستور به بر پا كردن بنايى براى مرقد امام حسين عليه السلام داد. بنابراين، قبه باشكوهى بر فراز قبر ساختند و در مجاورت آن، دو ساختمان با سقف چوبى بنا كردند تا زائران بتوانند بالاى سر امام، به زيارت بپردازند.
در دوران خلافت «طائع عباسى»، «عضد الدوله ديلمى» حكم‌رانى «بغداد» را در دست گرفت. وى توجه و اهتمام بسيارى به مرقد امامان و عتبات عاليات داشت. در اين دوره، تلاش و فعاليت‌هاى گسترده‌اى در توسعه، بازسازى و تزيين مقبره‌ها و زيارت‌گاه‌هاى امامان در سرزمين‌هاى گوناگون اسلامى انجام مى‌گرفت. عضد الدوله در