24ديگرى ساخته شد و در سال 158ه.ق دوران «مهدى عباسى» بناى پيشين از نو بازسازى شد و مادر مهدى براى خادمان قبر سرور شهيدان، حقوق ماهيانه مقرر كرد. اما اين بناى ساده، در زمان «هارون الرشيد» تخريب شد؛ او به كارگزار خود در كوفه، مأموريت داد تا با سربازان خود به كربلا روند و قبه و بناى ياد شده را خراب كنند و درخت سدرى كه در آن مكان قرار داشت را قطع سازند و در كل، هرگونه اثرى را از بين ببرند.
پس از هارون، فرزندش «مأمون» با غلبه بر برادرش «امين» به حكومت رسيد. وى از «معتزله» بود و به «علويان» گرايش داشت. به همين دليل، در چهارچوب سياست‌هاى خود، براى جذب علويان و خرسندى خراسانيان كه از دوستداران اهل بيت عليهم السلام بودند، دستور داد تا قبر امام حسين عليه السلام را بازسازى كنند و به شيعيان اجازه زيارت مرقد امامان شيعه را بدهند. از اين رو، در سال 193ه.ق بنايى زيبا بر مضجع شريف امام حسين عليه السلام ساخته شد و اين بنا تا سال 232ه.ق كه «متوكل عباسى» به حكومت رسيد، هم‌چنان پابرجا بود.
متوكل عباسى، نخستين خليفه‌اى است كه با جسارت تمام و بى‌شرمانه براى محو آثار شهيدان كربلا تلاش كرد. او در سال 236ه.ق قبر امام و خانه‌هاى اطراف آن را ويران كرد و دستور داد تا زمين آن را شخم بزنند و بذر بپاشند و بر قبر آب ببندند و مردم را از زيارت آن مقام باز دارند. 1 «شيخ طوسى» در روايتى از «عبدالله بن دانيه» چنين نقل مى‌كند:
در سال 247، پس از حج پنهانى به زيارت قبر امير مؤمنان على عليه السلام رفتم. سپس، به زيارت امام حسين عليه السلام روانه شدم. اما آنجا ديدم زمين شخم زده شده و نهرها جارى ساخته‌اند و گاوها بر اين زمين رانده و كشاورزى مى‌كنند. من به چشم خود ديدم كه چگونه گاوها اين زمين را شخم مى‌زنند و گاوها چون به قبر