20در اين هنگام، جبرئيل نازل شد و اين آيه را خواند: إِنَّمٰا يُرِيدُ اللّٰهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً. امسلمه كه شاهد اين ماجرا بود، خواست وارد كسا شود كه رسول خدا (ص) مانع شد. ام سلمه عرض كرد: «يا رسول الله! آيا من از شما نيستم؟». حضرت فرمود: «تو زن خوبى هستى. تو از زنان پيامبرى. ولى من، على، فاطمه و حسن وحسين اهل بيت هستيم». 1
3. آيه مباهله: (فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مٰا جٰاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعٰالَوْا نَدْعُ أَبْنٰاءَنٰا وَ أَبْنٰاءَكُمْ وَ نِسٰاءَنٰا وَ نِسٰاءَكُمْ وَ أَنْفُسَنٰا وَ أَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللّٰهِ عَلَى الْكٰاذِبِينَ)؛ «هرگاه بعد از علم و دانشى كه به تو رسيده [باز] كسانى دربارةةة مسيح با تو به ستيزه برخيزند، بگو: بياييد ما فرزندان خود را دعوت كنيم، شما نيز فرزندان خود را؛ ما از نفوس خود [و كسى كه همچون جان ماست] دعوت كنيم، شما نيز از نفوس خود؛ آنگاه مباهله [و نفرين] كنيم؛ و لعنت خدا را بر دروغگويان قرار دهيم». (آل عمران: 61)
از جمله آيههايى كه مفسران بر فضيلت و موقعيت حضرت سيدالشهدا عليه السلام بر آن اتفاق نظر دارند، آيه «مباهله» است. همراهان رسول خدا (ص) را در مباهله، با نصاراى «نجران» حضرت على عليه السلام و حضرت فاطمه عليهاالسلام و امام حسن و امام حسين عليهماالسلام برشمردهاند و اين خود دليل روشنى است بر اينكه آنها، گرامىترين افراد نزد خدا و پيامبر او بودهاند.
علاوه بر آيههاى قرآن، در كتابهاى حديث نيز روايتها و حديثهاى مسند و معتبر بسيارى وجود دارد كه از فضيلتهاى اهل بيت عليهم السلام و امام حسين عليه السلام خبر مىدهند. براى نمونه، به برخى از آنها اشاره مىكنيم:
پيامبر خدا (ص) فرمودهاند: «
الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ سَيِّدَيْ شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ » 2؛ «حسن و