20خداوند خطاب به پيامبر اكرم (ص) مى‌فرمايد:

« وَ مٰا أَنْزَلْنٰا عَلَيْكَ الْكِتٰابَ إِلاّٰ لِتُبَيِّنَ لَهُمُ الَّذِي اخْتَلَفُوا فِيهِ وَ هُدىً وَ رَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ » (نحل : 64)

ما اين كتاب را بر تو نازل نكرديم، مگر براى اينكه آنچه را در آن اختلاف دارند، براى آنها روشن كنى و [اين قرآن] مايه هدايت و رحمت است براى قومى كه ايمان مى‌آورند.

اگر كلام پيامبر اختلافات بين مؤمنان را حل مى‌سازد، بدون ترديد كلام آن حضرت نيز اختلافات آنان را در معنا و محتواى آيات قرآن كه همان وحى است، حل مى‌كند. افزون بر اين، قرآن كريم پيامبر اكرم (ص) را روشنگر وحى معرفى مى‌كند و مى‌فرمايد:

« وَ أَنْزَلْنٰا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنّٰاسِ مٰا نُزِّلَ إِلَيْهِمْ » (نحل: 44)

و بر تو نيز قرآن را نازل كرديم تا آنچه را كه به سوى مردم نازل شده است براى آنها روشن سازى.

در خصوص آيه تطهير چندين روايت از پيامبر اكرم (ص) نقل شده است كه حضرت به معرفى اهل‌بيت پرداخته و آنان را مشخص فرموده است. اين روايات را مفسران بزرگ اهل‌سنت، چون طبرى ¹، سيوطى ² و ديگران در ذيل آيه نقل كرده‌اند. ولى دليمى به اين روايات توجهى نكرده است. بنابراين روش وى در تفسير و تبيين آيه، روش ناقصى است و از همه امورى كه در تفسير آيه نقش دارد استفاده نشده است. روش وى در بحث كلامى نيز روش صحيح نيست.