58پيچيده و غريب باشد، بپذيرد.
پس گردن نهادن به يك دين و تعاليم آن، بدون دليلى بر صحت و حقانيت آن، كارى است بى‌معنا و باطل.
گفتار چهارم: مسائل دينى‌اى كه بايد آموخت
رسول خدا(ص) مى‌فرمايد: «ايمان عبارت است از التزام قلبى، اقرار به زبان و عمل كردن با اعضا و جوارح». 1
اميرمؤمنان على(ع) نيز مى‌فرمايد: «ايمان، يعنى شناختِ قلبى، اقرار زبانى و عمل با اعضا و جوارح». 2
روايات بسيارى بدين مضمون و با الفاظى مشابه، از پيامبر(ص) و ديگر ائمه(عليهم السلام) نقل شده است. 3
عمل با اعضا و جوارح عبارت است از: انجام امورى كه خداى متعال بر انسان واجب كرده و علم فقه عهده‌دار بيان آن است و تقليد در آن كفايت مى‌كند، با شروطى كه براى انسانِ ناآگاه از ادلۀ تفصيليۀ احكام، در محل خود ذكر شده است.
آنچه ما در اينجا دربارۀ آن بحث خواهيم كرد، «شناخت قلبى» و «اقرار به زبان» است. توضيح مطلب اينكه همۀ مسلمانان اتفاق دارند كه اعتقاد به اين سه امر، از واجبات است و محور اساسى در اسلام و كفر بندگان به شمار مى‌آيد.
[اصول دين]
اول: توحيد و يكتاپرستى: يعنى اعتقاد به وجود خداى عزوجل و يگانگى او در آفرينش و تدبير و سامان‌دهى عالم و شايسته دانستن او براى عبادت و بندگى‌اش.