54بَدِّلْهُ قُلْ مٰا يَكُونُ لِي أَنْ أُبَدِّلَهُ مِنْ تِلْقٰاءِ نَفْسِي إِنْ أَتَّبِعُ إِلاّٰ مٰا يُوحىٰ إِلَيَّ إِنِّي أَخٰافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذٰابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (يونس: 15)
و هنگامى كه آيات روشن ما بر آنها خوانده مى‌شود، كسانى كه به ديدار ما باور ندارند، مى‌گويند: قرآنى جز اين بياور يا آن را دگرگون ساز. بگو: من نمى‌توانم از پيش خود قرآن را تغيير دهم. من فقط از آنچه به سويم وحى مى‌شود، پيروى مى‌كنم. من اگر پروردگارم را نافرمانى كنم، از عذاب روز بزرگ قيامت مى‌ترسم.
نيز مى‌فرمايد:
وَ قٰالُوا لَوْ لاٰ نُزِّلَ هٰذَا الْقُرْآنُ عَلىٰ رَجُلٍ مِنَ الْقَرْيَتَيْنِ عَظِيمٍ * أَ هُمْ يَقْسِمُونَ رَحْمَتَ رَبِّكَ نَحْنُ قَسَمْنٰا بَيْنَهُمْ مَعِيشَتَهُمْ فِي الْحَيٰاةِ الدُّنْيٰا وَ رَفَعْنٰا بَعْضَهُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجٰاتٍ لِيَتَّخِذَ بَعْضُهُمْ بَعْضاً سُخْرِيًّا وَ رَحْمَتُ رَبِّكَ خَيْرٌ مِمّٰا يَجْمَعُونَ (زخرف: 31 و 32)
گفتند: چرا اين قرآن بر مرد بزرگى از اين دو شهر (مكه و طائف) نازل نشده است؟ مگر آنها تقسيم‌كنندۀ رحمت پروردگارت هستند؟ حال كه معيشت آنها در زندگى دنيا را ما ميانشان قسمت كرده‌ايم و بعضى را مرتبه‌اى بالاتر از ديگرى عطا نموده‌ايم.
همچنين مى‌فرمايد:
وَ إِذٰا جٰاءَتْهُمْ آيَةٌ قٰالُوا لَنْ نُؤْمِنَ حَتّٰى نُؤْتىٰ مِثْلَ مٰا أُوتِيَ رُسُلُ اللّٰهِ اللّٰهُ أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسٰالَتَهُ سَيُصِيبُ الَّذِينَ أَجْرَمُوا صَغٰارٌ عِنْدَ اللّٰهِ وَ عَذٰابٌ شَدِيدٌ بِمٰا كٰانُوا يَمْكُرُونَ (انعام: 124)
چون نشانه‌اى براى‌شان بيايد، گويند كه ما ايمان نمى‌آوريم، مگر همانند آنچه به رسولان خدا داده شده، به ما نيز داده شود. خداوند بهتر مى‌داند كه رسالت خويش را كجا قرار دهد و دير نخواهد بود كه گنهكاران در پيشگاه خدا خوار شوند و مكرشان را عذاب سختى است.