27 چيزهاى حرامى را حلال و چيزهاى حرامى را حلال كردند و از راهى كه نمى‌دانستند آنها را پرستيدند.
تصريح قرآن به وجود شرك در اطاعت
خداوند متعال مى‌فرمايد:
(وَ إِنَّ الشَّيٰاطِينَ لَيُوحُونَ إِلىٰ أَوْلِيٰائِهِمْ لِيُجٰادِلُوكُمْ وَ إِنْ أَطَعْتُمُوهُمْ إِنَّكُمْ لَمُشْرِكُونَ) (انعام : 121)
و شياطين به دوستان خود مطالبى مخفيانه القا مى‌كنند، تا با شما به مجادله برخيزند؛ اگر از آنها اطاعت كنيد، شما هم مشرك خواهيد بود!
از اين آيه استفاده مى‌شود برخى از آن جهت كه مطيع بى‌چون و چراى اوليا شيطان بوده‌اند. لذا مشرك خطاب شده‌اند و شرك در اطاعت از اقسام شرك عملى است و با شرك ربوبى كه از اقسام شرك نظرى است فرق دارد.
شرك عبادى خفى
خداوند متعال مى‌فرمايد: ( أَ فَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلٰهَهُ هَوٰاهُ... )؛ «آيا ديدى كسى را كه معبود خود را هواى نفس خويش قرار داده...؟» (جاثيه: 33)
ونيز مى‌فرمايد: ( وَ مٰا يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُمْ بِاللّٰهِ إِلاّٰ وَ هُمْ مُشْرِكُونَ )؛ «وبيشتر آنها كه مدعى ايمان به خدا هستند، مشركند». (يوسف: 106)
در اين آيات هواپرستى نيز شرك تلقى شده كه همان شرك نفى در اصطلاح علماى اخلاق است.