65كرده‌اند. البته اين آب‌ها در عمقى قرار دارد كه به آسانى امكان دسترسى اهالى منطقه به آن وجود ندارد.
احداث سدهاى متعدد در اين منطقه، يكى از واجب‌ترين كارها در راستاى احياى بخش كشاورزى در اين منطقه است. ويژگى وادى‌هاى تهامه در سيل‌هاى متعددى است كه در وادى‌هاى آن جريان مى‌يابد. گاهى اوقات در طول يك سال، متجاوز از بيست سيل بزرگ هم در آنها جريان پيدا كرده است كه همه آب‌ها، بدون استفاده مفيد به دريا ريخته است. سيلاب‌ها مقدار قابل توجهى از خاك حاصلخيز و قابل كشت وادى‌ها را با خود به دريا ريخته است. به دنبال اين وضع، سال‌هاست كه اين وادى‌ها دچار بى‌آبى شده و چاه‌هاى آن خشكيده و زراعت در بيشتر وادى‌ها متوقف شده است. در هر دو حالت، اين منطقه متحمل خسارت سنگينى مى‌شود. در بسيارى موارد، دولت به اهالى آنجا در برابر خسارتى كه از ناحيه سيل‌ها وارد مى‌شود، كمك‌هاى مالى ارائه مى‌كند. گاهى اوقات در مواقع خشكسالى، دولت ناچار مى‌شود اهالى آنجا را از لحاظ مالى پشتيبانى كند و تنها با ايجاد سدهاى متعدد مى‌توان جلوى اين خسارات را گرفت و آب، اين ثروت گران‌قدر را كه بيهوده و بى‌مصرف به هدر مى‌رود را حفظ كرد. شگفت اين است كه برخى از اهالى منطقه، از سر جهل و نادانى، با طرح‌هاى سدسازى مخالفت مى‌كنند و گمان مى‌كنند كه اين سدها در نهايت باعث محروم شدن اراضى آنها از آب مى‌شود؛ از اين رو آنها بيشتر به زراعت ديم روى مى‌آورند؛ چون زراعت ديم، گاهى سودهاى سرشار برايشان دارد. سال‌هاى زيادى بعضى از اهالى منطقه، تا حدود 60 هزار ريال از يك مزرعه كوچك هندوانه سود برده‌اند و اين اتفاق نادرى نيست. در موارد متعددى مردم اقدام به زراعت ديم نموده وسودهايى بيشتر از سود زراعت آبى كسب كرده‌اند.