254
از غيقه تا المسيجيد
در ملف غيقه پيش مى‌رفتيم كه وادى وارد تنگه باريكى شد كه هيچ فضاى بازى بين آن نبود. از بين رشته كوه‌هاى بلندى پيش مى‌رفتيم كه بلندترين آنها كوه‌هاى ثافل بود و مهم‌ترين آنها المنصير، يكى از قله‌هاى ثافل شمالى بود. در 29 كيلومترى چاه‌هاى ابن‌حصانى، وادى به دو بخش تقسيم شد: وادى النظيم (عرج قديمى) كه به سمت مشرق ادامه داشت و از سمت شرق تا محلى بين آن و غيقه به ثافل مى‌پيوست، و وادى العود كه كمى به سمت چپ به طرف شمال منحرف مى‌شود. اين همان راهى است كه حاجيان در قديم تا مدينه مى‌پيموده‌اند. دو كيلومتر در اين راه پيش رفتيم و بعد، از الشفيه كه با شرف‌الاثايه تفاوت مى‌كند، بالا رفتم؛ به سرعت حركت خود به سوى مسيجيد افزوديم تا شب به آنجا برسيم. از وقتى كه از الشفيه خارج شديم تا نزديكى مسيجيد، در وادى الجى حركت مى‌كرديم.