151 ديده مى‌شود و الاَشعَر در جنوب آن است كه تنها در هواى صاف و با دقت نظر قابل رؤيت است. به فاصله نزديكى كوه عير را كه كوهى است با رنگ سياه مايل به قرمز و مستطيل شكل با امتدادى از شرق به غرب مى‌بينى كه از شرق مشرف به ذى الحليفه است. در نوك آن آثار حفارى و پناه‌گاه‌ها و قلعه به چشم مى‌خورد. يك راه خاكى پر پيچ و خم از آن بالا مى‌رود كه آشكارا از ذى الحليفه ديده مى‌شود. مردم اينجا مى‌گويند اين راه را نيروهاى پشتيبانى عثمانى ساخته‌اند تا فخرى پاشا، به دنبال انقلاب كبير عربى، بتواند نيروهاى خود را در اطراف مدينه مستقر سازد.
ذوالحليفه
امروزه به ذوالحليفه آبار على(ع) مى‌گويند و آن را به حضرت على بن ابى‌طالب منسوب مى‌كنند. شهرى است آباد كه در نه كيلومترى مدينه قرار دارد. راهى كه از مدينه به مكه مى‌رود، بعد از عبور از ذوالحليفه، وارد البيداء 1 و به دنبال آن ذات الجيش و بعد تربان 2 شده و ادامه پيدا مى‌كند. ذوالحليفه در دو سوى وادى عقيق المدينه گسترده شده است. در آن دو مدرسه ابتدايى و متوسطه و مركز تربيت معلم و مسجدى بزرگ قرار دارد كه مردم در آن احرام مى‌بندند. اين عقيده در طول تاريخ بين مردم اينجا معروف شده كه اينجا مسجد شَجَرَه 3 يعنى همان مسجدى است كه پيامبر(ص) از آن احرام مى‌بسته و از آنجا شروع به گفتن تهليل مى‌نموده‌اند. ايستگاه برق مدينه در اينجا قرار دارد و حدود حرم مدينه در سمت جنوبى آن است و از سمت شمال كوه الغُرابه و الجَمّاوَات مشرف است. زمين گسترده‌اى كه البيداء ناميده مى‌شود، از جنوب غربى به آن پيوسته كه