115
وادى النُويبِع
از الحكاك كه همه اهالى آن كوچ كرده‌اند، خارج شدم. در آنجا كسى نيست كه نخلستان‌هاى تشنه را سيراب كند. به سمت غرب حركت كردم و در سمت راست من سرزمين باير الغَرَاء قرار داشت. بعد وارد وادى النويبع شدم. النويبع سرزمينى وسيع، مانند الجوبه است كه بين سنگلاخ‌هاى كوچك و چند كوه كم‌ارتفاع محاصره شده است. سيل وادى السادّ كه از سنگلاخ الشيباء بين مر و الفرع مى‌آيد، در آن جارى مى‌شود. اين وادى پرآب داراى آب‌هايى گواراست و خاكى حاصلخيز دارد و منبع آب شرب رابغ است. اين آب با لوله‌هايى به آنجا انتقال داده شده كه مقر امير البلاديه است. و زراعت مختصرى در اين وادى به چشم مى‌خورد. النويبع در بيست كيلومترى شمال شرقى رابغ قرار دارد.
بين رابغ و مَسْتُورَه
بعد از پيمودن صد كيلومتر در زمين‌هاى بسيار ناهموار و نامشخص، درحالى‌كه به اين ترتيب رابغ را دور زده بودم، دوباره در محل الصُّلَيب وارد جاده شوسه شدم و در سمت شمال به طرف رابغ حركت كردم. به علت ناهموارى زمين، پيمودن اين مسير، پنج ساعت به طول انجاميد. در طول مسير، آثار بسيارى را ديدم كه داراى اهميت جغرافيايى 1 و تاريخى بود. در جاده آسفالتى به سمت شمال، به سوى مستوره كه در چهل كيلومترى اينجا قرار داشت، حركت كردم. در دوازده كيلومترى اين جاده، در طرف راست خود در حد فاصل بين هرشى و رابغ، سنگلاخ الخمص كه مشرف به ساحل است، به چشم مى‌خورد و در سمت چپ من پهنه دريا گسترده شده است. صفحه كبود رنگ آب‌هاى آن، نور خورشيد چون شيشه‌اى براق، در هنگام غروب، در آن مى‌درخشيد. در فاصله 24 كيلومترى از رابغ، از