56
9. چرا شيعيان امامان‌خود را از فرزندان امام‌حسين(ع) انتخاب كرده‌اند؟
شيعه بر پايه آيات قرآن، سنت پيامبر(ص) و روايات اهل بيت(عليهم السلام) معتقد است كه مسئله امامت به تعيين الهى است نه به انتخاب مردم.
«مفضل بن‌عمر» نقل مى‌كند كه از امام‌صادق(ع) درباره اين سخن خداوند پرسيدم: (وَ إِذِ ابْتَلىٰ إِبْرٰاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمٰاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ)؛ «هنگامى كه پروردگار ابراهيم، او را با دستوراتى آزمود و او به‌طور كامل از عهدۀ آنها برآمد». (بقره: 124) امام‌فرمود:
آنها سخنانى بود كه حضرت آدم از پروردگارش دريافت و سپس توبه كرد. اين كلمات چنين‌اند:
«يَا رَبِّ أَسْأَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ عَلِيٍّ وَ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ إِلّا تُبْتَ عَلَيَّ فَتَابَ اللهُ عَلَيْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيم» 1؛ «پروردگارا! به حق محمد و على و فاطمه و حسن و حسين از تو درخواست مى‌كنم كه توبه مرا بپذيرى! پس خداوند توبه او را پذيرفت كه او بسيار توبه‌پذير و مهربان است».
به آن حضرت گفتم: «اى پسر پيامبر! مقصود از فَأَتَمَّهُنَّ چيست؟» فرمود: «آن را تا قائم تمام كرد»؛ يعنى دوازده امام،كه نُه تاى آنان از فرزندان حسين(ع) به شمار مى‌روند [را يكى يكى نام برد].
مفضل مى‌گويد: به آن حضرت عرض كردم: اى پسر پيامبر! به من خبر بده از سخن خداوند كه مى‌فرمايد: «آن را كلمه‌اى پايدار در نسل او قرار دادم». 2 فرمود: «مقصود از