27مرز عراق شد و شهر فاو را به تصرف خود درآورد. در اين هنگام دولت عثمانى اگر چه نيروهاى خود را براى دفاع از منطقه، بسيج كرده بود، ولى اين اقدامات هرگز نمى‌توانست كافى باشد و نياز شديدى به حمايت معنوى و عملى علماى شيعه داشت. علماى شيعه در نجف به مرجعيت آيةالله سيد كاظم يزدى با اين‌كه تا آن روز چندان دل خوشى از حكومت آستانه و دولت عثمانى نداشتند، ولى در اين مرحله، براى دفاع از حريم اسلام و مسلمين و به عنوان وظيفه دينى و اجتماعى، وارد عرصه دفاعى و نظامى شدند. در 26 ذيحجه نامه‌اى از مردم بصره به حوزه نجف رسيد كه از گسترش تجاوزگرى‌هاى قواى انگليس از فاو به سوى بصره و حوالى آن حكايت مى‌كرد.
علما و مراجع نجف بى‌درنگ به اتفاق به پا خاستند و براى تبادل نظر و چاره‌انديشى در مسجد هندى اجتماع كردند. در اين مجلس آقايان: سيد محمد سعيد حبوبى، شيخ عبدالكريم جزائرى و شيخ جواد جواهرى در سخنانى حماسى، به تجزيه و تحليل اوضاع پرداخته و ضرورت تجهيز و بسيج عمومى براى دفاع از حريم سرزمين‌هاى اسلامى را گوشزد نمودند. مرجع بزرگ شيعه آيةالله طباطبايى يزدى در صحن حرم امام على (عليه السلام) به منبر رفت و مردم را به دفاع از اسلام دعوت كرد و فرمود: «بر ثروتمندانى كه از شركت در جبهه‌هاى نبرد عاجز هستند، لازم است از مال و ثروت خود در راستاى تقويت مجاهدان مضايقه نكنند» . 1
صدور حكم جهاد
آيةالله يزدى تنها به تشكيل جلسه و سخنرانى بسنده نكرد؛ بلكه در يك اقدام عملى ديگر، حكم جهاد صادر كرد و دفاع از كيان اسلام و سرزمين اسلامى را بر هر فرد مسلمان واجب عينى شمرد و در نامه‌هايى كه به سران عشاير و قبايل در مناطق بصره، ناصريه، زيرج، شطره و جاهاى ديگر نوشت، همه را بر عمل به اين وجوب ملزم ساخت. او در نامه‌اى خطاب به خيون العبيد، از سران عشاير بصره و حومه نوشت:
«. . . اما بعد، همان‌طورى كه هجوم كفار به كشورهاى اسلامى و نيز محاصره بصره توسط آنان را خبردار شدى يُرِيدُونَ أَن يُطْفِؤُواْ نُورَ اللّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَ يَأْبَى اللّهُ إِلاَّ أَن يُتِمَّ نُورَهُ 2لذا بر تو و جميع