20مطهر حسين بن على (عليه السلام) است. ¹

11. صفوان جمّال گويد: من و عامر و عبدالله بن جذاعهْ ازدى در خدمت امام صادق (عليه السلام) بوديم. عامر به امام عرض كرد: جانم به فدايت! مردم گمان دارند كه اميرالمؤمنين (عليه السلام) در رحبهْ كوفه دفن شده است. حضرت فرمود: نه. عرض كرد: پس كجا به خاك سپرده شد؟ فرمود: وقتى آن حضرت از دنيا رفت، امام حسن (عليه السلام) پيكر او را به پشت كوفه، در نزديكى نجف و سمتِ چپِ غرى و سمت راستِ حيره برد و او را در بين تپه‌هاى شنى سفيد به خاك سپرد. صفوان گويد: من بعداً براى زيارت به سراغ آن مكان رفتم. ²

12. امام باقر (عليه السلام) مى‌فرمايد: پدرم امام زين‌العابدين (عليه السلام) به قصد زيارت قبر اميرالمؤمنين (عليه السلام) به عراق رفت. در اين سفر من همراه پدرم بودم و جز ما هيچ جان‌دارى نبود، مگر دو شتر. وقتى به نجف (از شهرهاى كوفه) رسيد، به مكان خاصّى رفت كه قبر آن حضرت بود. آن قدر بر سر تربت اميرالمؤمنين (عليه السلام) گريست كه محاسن مباركش از اشك خيس شد. ³

13. از ابى‌مطر نقل شده است: چون ابن‌ملجم فاسق، اميرالمؤمنين (عليه السلام) را ضربت زد، امام حسن (عليه السلام) به پدرش گفت: او را به قتل برسانم؟ حضرت فرمود: نه، ولى او را زندانى كن؛ هر گاه من از دنيا رفتم، او را بكشيد. وقتى از دنيا رفتم، مرا در پشت كوفه، دفن كنيد. ⁴

14. روايت شده است كه اميرمؤمنان (عليه السلام) به پشت كوفه نظر انداخت و فرمود: چه‌قدر منظره‌ات زيبا و چه‌قدر ژرفاى تو پاك است! خدايا قبر مرا در آن‌جا قرار بده. ⁵