39و اين بانوى بزرگوار نيز براى پيروى از قانون خداوند سبحان و سنّت پيامبر بزرگوارش ازدواج با وى را پذيرفت. حاصل اين ازدواج، تولد «محمد بن‌ابى‌بكر» بود. محمد از همان اوان تولد كه در ايام حجةالوداع اتفاق افتاد، با مادر انس ويژه‌اى داشت.
اسماء بنت عميس پس از درگذشت جان‌سوز رسول خدا (ص) تا آخرين لحظات احتضار و شهادت حضرت فاطمه‌زهرا عليها السلام ، همدم وى بود و به همراه «فضه نوبيه» 1، خادم حضرت صديقه طاهره، به آن بانوى بزرگ عالم هستى خدمت كرد. 2
در اين دوران، فرزندش، محمد بن ابى‌بكر نيز كه همراه وى به خانه حضرت على عليه السلام و حضرت زهرا عليها السلام مى‌رفت و از همان كودكى همنشين حسنين عليهما السلام مى‌شد، در شكل‌گيرى شخصيت محمد نقش به‌سزايى داشت.