17با مردم، نيكو سخن بگوييد، زبان‌هايتان را نگه داريد و آن را از پرگويى و سخن زشت بازداريد. 1
سخن زيبا، آثار و بركات فراوانى دارد كه اگر زائران، زبان خود را به زيباگويى عادت دهند، از زيبايى‌هاى زبان بهره‌مند مى‌شوند. امام زين‌العابدين(ع)، به پنج پيامد زيباگويى اين‌گونه اشاره كرده است:
اَلْقَولُ الحَسَنُ يُثْري الْمالَ وَ يُنْمي الرِّزْقَ وَ يُنسي في الأجَلِ و يُحَبِّبُ إلَى الأهلِ وَ يُدخِلُ الجَنَّةَ.
2
سخن زيبا، مال و ثروت را زياد مى‌كند؛ روزى را افزايش مى‌دهد؛ مرگ را به تأخير مى‌اندازد؛ آدمى را محبوب خانواده‌اش مى‌سازد و او را وارد بهشت مى‌كند.
امير مؤمنان على(ع) نيز خوش‌زبانى را موجب افزايش دوستان و كم شدن دشمنان و ايمنى از سرزنش‌ها معرفى مى‌كند و مى‌فرمايد:
عَوِّد لِسانَكَ لينَ الكَلامِ وَ بَذْلَ السَّلامِ يَكْثُرْ مُحِبُّوكَ وَ يَقِلَّ مُبغِضُوكَ.
3
زبانت را به نرم‌گويى و سلام كردن عادت ده، تا دوستانت بسيار و دشمنانت اندك شود.