11
    بِالكلامِ ابْيَضّتِ الْوجُوهُ وَ بِالكلامِ اسوَدَّتِ الْوُجُوهُ. 1
  
  چهرهها با سخن، سفيد مىشود و نيز با سخن، سياه مىشوند. 
  بر اساس سخن زيباى اميرمؤمنان على(ع)، برخى به دليل سخن سنجيده و وزين خود، روسفيد مىشوند و گروهى به دليل بيهودهگويى، پرگويى، غيبت، دروغ و مانند آن، روسياه و سرافكنده مىگردند. 
  نقل است شخصى از رسولاكرم(ص) خواست وى را نصيحت كند. حضرت فرمود: «زبانت را حفظ كن!» و سه بار اين جمله را تكرار كرد. 2
  
    
       نگه دار زبان تا به دوزخت نبرند 
      كه از زبان بتر اندر جهان زيانى نيست 
      
    
  
  امام على(ع) مىفرمايد: 
  
    لا يَستَقيمُ إيمانُ عَبْدٍ حَتّى يَستَقيمَ قَلْبُهُ وَ لا يَسْتَقيمُ قَلْبُهُ حتّى يَستَقيمَ لِسانُهُ. 3
  
  ايمان بندهاى استوار نگردد تا دل او استوار شود، و دل او استوار نشود تا زبانش استوار گردد. 
  زبان، ترجمان قلب آدمى است و آنچه در وجود