11
بِالكلامِ ابْيَضّتِ الْوجُوهُ وَ بِالكلامِ اسوَدَّتِ الْوُجُوهُ. 1
چهرهها با سخن، سفيد مىشود و نيز با سخن، سياه مىشوند.
بر اساس سخن زيباى اميرمؤمنان على(ع)، برخى به دليل سخن سنجيده و وزين خود، روسفيد مىشوند و گروهى به دليل بيهودهگويى، پرگويى، غيبت، دروغ و مانند آن، روسياه و سرافكنده مىگردند.
نقل است شخصى از رسولاكرم(ص) خواست وى را نصيحت كند. حضرت فرمود: «زبانت را حفظ كن!» و سه بار اين جمله را تكرار كرد. 2
نگه دار زبان تا به دوزخت نبرند
كه از زبان بتر اندر جهان زيانى نيست
امام على(ع) مىفرمايد:
لا يَستَقيمُ إيمانُ عَبْدٍ حَتّى يَستَقيمَ قَلْبُهُ وَ لا يَسْتَقيمُ قَلْبُهُ حتّى يَستَقيمَ لِسانُهُ. 3
ايمان بندهاى استوار نگردد تا دل او استوار شود، و دل او استوار نشود تا زبانش استوار گردد.
زبان، ترجمان قلب آدمى است و آنچه در وجود