191. توضيح، تبيين و روشن كردن مفاهيم و گزاره هاى دينى، مانند الله، صفات خدا، نبى، اسلام، ايمان، بهشت و... .

2. اثبات گزاره هاى دينى، مانند خداوند وجود دارد، وجود پيامبر ضرورى است، قيامت تحقّق خواهد يافت و... .

3. دفاع از عقايد دينى در مقابل شك و ترديد و نيز پاسخ به شبهات. البته ترديدها و شبهات مى تواند دو منشأ داشته باشد:

الف) ترديدها و شبهاتى كه در خارج از عالم اسلام ريشه دارد؛ مانند اينكه وجود خداوند يا مسئله توحيد مورد شبهه يا انكار واقع شوند كه در اين صورت، همه متكلمان مسلمان به دفاع مى پردازند.

ب) ترديدها و شبهاتى كه برخى مسلمانان درباره باورهاى مسلمانان ديگر روا مى دارند كه منشأ پيدايش گروه هاى مختلف كلامى شده است.

روش استدلال در دانش اعتقادات

چنان‌كه مى دانيم هر علمى براى تبيين و اثبات ادعاهاى خود، روش خاصى را دنبال مى كند. اين روش مى تواند، عقلى، نقلى، تجربى يا تلفيقى از اين روش ها باشد. دانش كلام نيز از اين قاعده مستثنا نيست و داراى روش است. روش هايى كه در علم كلام مورد استفاده قرار مى‌گيرند، از اين قرارند:

1. روش عقلى

در اين روش، گزاره هاى دينى از طريق برهان و استدلال عقلى اثبات مى شوند. چنان‌كه فيلسوفان همين روش را در دانش فلسفه پى گرفته اند.