78آيةالله شاهرودى و يا كاروان مدرسه قزوينى‌ها كه در چنين كاروان‌هايى معمولاً فرد غريبه وجود نداشت؛ ولى يكى دو قافلۀ معتبر بودند كه طلاب علاقه‌مند، اغلب با آنها سفر مى‌كردند؛
1. قافلۀ منسوب به شهيد محراب، حضرت آيةالله مدنى قدس سره كه با توجه به روحيات عارفانه و خصوصيات اخلاقى وى، بسيارى از طلاب وارسته، سعى مى‌كردند در محضر او باشند.
2. قافلۀ آقاى شيخ محمدعلى حليمى كاشانى كه از مدرسۀ مرحوم آيةالله بروجردى قدس سره حركت مى‌كرد و مرحوم آيةالله شهيد حاج آقا مصطفى خمينى با اين قافله به كربلا مشرف مى‌شد. آقاى حليمى از علاقه‌مندان فداييان اسلام، شهيد نواب و حضرت امام بود.
فاصلۀ بين نجف و كربلا از راه اصلى و آسفالت، حدود هشتاد كيلومتر و از جادۀ فرعى و كنار شط فرات و مسير نخلستان، متجاوز از يكصد كيلومتر است و معمولاً كاروان‌هاى نجف اشرف، مسير فرعى و راه كنار آب را انتخاب مى‌كردند.
من به جز دو سه مرتبه كه به صورت شخصى سفر كردم، در بقيۀ اوقات، همراه كاروان آقاى حليمى به كربلا مى‌رفتم. حركت و سير انفرادى و يا همراه با كاروان، هر يك، ويژگى خاصى دارد. خوبى حركت با كاروان، خدمات جنبى بود كه از حيث آذوقه و خوراك و حمل بار، انجام مى‌شد؛ امّا كسانى كه به صورت فردى حركت مى‌كردند، مجبور بودند راحله و توشۀ سفر را همراه خود بردارند و در هواى گرم و سوزان عراق، راه رفتن با كوله‌پشتى و بار، بسيار دشوار بود؛ ولى كاروان‌ها معمولاً اسب، گارى و يا وانت‌بار بزرگى اجاره مى‌كردند و بار و اثاث كاروان را به وسيلۀ آن منتقل كردند و اگر هم كسى در وسط راه از راه رفتن باز مى‌ماند، با همين وسيلۀ نقليه، به محل توقف بعدى برده مى‌شد. اين كاروان‌ها به صورت دو مرحله‌اى حركت مى‌كردند؛ 1 مرحوم حاج آقا مصطفى خمينى قدس سره با آقاى اشكورى و آقاى سيد محمد بجنوردى و برخى از افراد مسن معمولاً در چفل ملحق مى‌شدند». 2
آيةالله مدنى و زيارت كربلا
شهيد محراب، آيةالله سيد اسدالله مدنى، يكى از استادان سرشناس حوزۀ نجف، يكى ديگر از عاشقان پروپاقرص مراسم