70شيخ نظام ساوجى، باب هفتم كتاب را به زيارت معصومان (عليه السلام) اختصاص داده است و در فصل نخست آن، به تفكيك، از ثواب زيارت پيامبر اكرم(ص) و خاندان طاهرينش ياد مى‌كند؛ او در وصف ثواب زيارت اميرمومنان (عليه السلام) و امام حسين (عليه السلام) احاديث ذيل را ارائه مى‌دهد:
1. وقتى حضرت امام حسن (عليه السّلام) از رسول اكرم (ص) سئوال نمود كه يا رسول اللّٰه كسى كه زيارت ما كند چه ثواب دارد؟ آن حضرت فرمودند:
هر كس كه مرا يا پدر ترا يا برادر ترا يا ترا در حيات و ممات زيارت كند هر آينه بر من واجب مى‌شود كه او را روز قيامت از آتش دوزخ نگاهدارم.
2. از حضرت امام بحق ناطق جعفر ابن محمّد الصّادق (عليه السّلام) منقولست كه:
كسى كه حضرت امير المؤمنين على (عليه السّلام) را زيارت كند و عارف بحقّ او باشد يعنى يقين داند كه امام مفترض الطّاعة است خداى تعالى جهت او حجّ مقبولى و عمرۀ مبرورى بنويسد و به خدا قسم آتش دوزخ نمى‌چشد پاى‌هايى كه خاك آلوده شده باشد در زيارت او خواه در سوارى و خواه در پيادكى.
3. و نيز از آن حضرت منقولست كه فرمودند:
هر كس يكى از ما را زيارت كند چنانست كه حضرت پيغمبر را زيارت كرده باشد.
4. و نيز از آن حضرت منقولست در ثواب زيارت حضرت امام حسين عليه السّلام فرموده كه:
هر كس كه در مشهد آن حضرت حاضر شود و زيارت او كند و دو ركعت نماز بگذارد در ديوان اعمال او حجّ مبرورى نوشته مى‌شود و اگر چهار ركعت نماز بگزارند حجّ و عمره نوشته مى‌شود و هم چنين است ثواب زيارت كردن هر امامى كه اطاعت او واجب باشد.
5. و در بعضى روايات وارد شده كه:
زيارت آن حضرت در روز عرفه با عارف بودن بحقّ او مقابل هزار حجّ مقبولست و هزار هزار جهاد است در راه خداى تعالى با پيغمبر (صلّى اللّٰه عليه و آله) و امام (عليه السّلام) و زيارت آن حضرت در اوّل ماه رجب مغفرت گناهانست و در نصف شعبان مصافحه مى‌كنند با او صد و بيست پيغمبر و در شب قدر سبب آمرزش همۀ گناهانست و در يك سال جمع كردن زيارات او ميان عرفه و فطر و شب نصف شعبان معادل هزار حجّ و هزار عمرۀ مبروره است و قضاى هزار حاجت دنيا و آخرت مى‌كند و زيارت عاشورا با معرفت بحقّ او مثل زيارت خداست در عرش.