27اى بنى هاشم! من درخواه كردم از حضرت عزّت كه شما را سخى و رحيم و برگزيده گرداند؛ و اگرمردى ميان ركن عراقى و مقام ابراهيم بباشد و نماز گزارد و روزه دارد، بعد ازآن [13] بميرد و او دشمن اهل بيت محمّد صلى الله عليه وآله بُوَد در دوزخ آيد، و آن طاعت وعبادت وى را هيچ سودى ندهد.
شعر: و وَرَد في المجتبي في حقّ الْعترةِ:
فَهُمُ الصِّراط الْمستقيمِ لِمَن عَداً
يعنى: در كتاب مجتبى آمده است در حقّ عترت مصطفى اين سه بيت كه مفهوم آن اين است كه: اهل بيت مصطفى راه راست‌اند از آن كسانى كه مى‌خواهند به بهشت در آيند. اگر بنده‌اى همه عمر خود روزه دارد و نمازگزارد تا غايتى كه ضعيف و نزار شود، و همه نيكى بكند تا از فرط عبادت بميرد و مِهر و محبّت اهل البيت ندارد، اين همه سعى كه در طاعت كرده باشد هرگز مقبول نيايد. للامام شرف الدّين شفروه الاصفهانى: شعر:
إنّ الفَتي لو أتي في مَدْرَجِ الْعَمَل
مفهوم اين ابيات آن است كه اگر شخصى در عمل بدان مرتبه رسد كه وِرْد همه ولىّ و پيغمبر مرسل و طاعت ايشان به جاى آورد، و چندان كه وى را عمر بُوَد روز به روزه باشد و شب همه زنده دارد و نماز گزارد، و در طاعت بدان غايت رسد كه سجّاده بر هوا اندازد و در هوا پرّان شود، و در عبادت