17كامل (306/2) مى گويد كه قريب دوازده سال مشغول تأليف اين كتاب بوده است.
2. معتقد الاماميه كه دانش پژوه آن را بر اساس تنها نسخه متعلق به استاد علامه ما حاج سيد محمد على روضاتى - دامت بركاته - چاپ كرد. روى اين چاپ كه در سال 1339ش به انجام رسيده آمده است: گويا از عمادالدين حسن بن على بن محمد بن على بن محمد بن حسن طبرى مازندرانى آملى زنده در 698 656، شايد بنام: العمدة فى اصول الدين و فروعه (روى صفحه پيش از 1). هرچه هست عنوان معتقد الاماميه داخل كتاب نيامده چنان كه در آثار ديگر عماد هم از آن يادى نشده اما اين نام را كسى ديگر روى نسخه نوشته بوده است.
پيش از اين، شرحى در باره معتقد الاماميه را حضرت استاد روضاتى در فهرست كتب خطى كتابخانه هاى اصفهان:37/1 33 نوشته بودند. كتاب ياد شده ترجمه گونه اى از غنية النزوع الى علمى الاصول و الفروع از ابوالمكارم حمزة بن على بن ابى المحاسن زهره حسينى حلبى (511-585) است كه البته تلخيص ها و تغييراتى در آن صورت داده و مرحوم دانش پژوه شرحى در مقايسه آنان در مقدمه متن به دست داده است. مع الاسف بخش كلام غنيه در اختيار نيست تا با اين كتاب مقايسه شود اما بخش فقه آن كاملا قابل تطبيق است. آقاى دانش پژوه در باره مترجم كه نامش در نسخه كتاب نيامده مينويسد كه با توجه به مطلبى در اين كتاب كه اشاره به زوال دولت عباسيان دارد، على القاعده بايد اندكى پس از سال 656 يعنى سال سقوط بغداد، نوشته شده باشد (مقدمه، ص چهارده). وى اين احتمال را مطرح كرده است كه اين كتاب مى تواند همان العمدة فى اصول الدين و فى الفرائض و النوافل بالفارسيه باشد كه صاحب روضات از آن ياد كرده و جايى آن را العمدة فى اصول الدين و فروعه الفرضية و النفليه خوانده و به عمادالدين حسن بن على بن محمد بن على بن محمد بن حسن آملى مازندرانى طبرى زنده در 656، 667، 673،