16برادر ابومحمد هارون بوده است [روضات: 265/2]. نبايد تصور شود كه چرا علامه به عماد الدين طبرى، لقب «نجم الدين» داده است؛ چرا كه داشتن القاب متعدد نامعمول نبوده است. به علاوه، در آغازين صفحات رساله اربعين از او با لقب «نجم الدين حسن بن على طبرى» ياد شده است.
آثار چاپ شده عمادالدين طبرى
تا آنجا كه آگاهيم آثار ذيل از وى به چاپ رسيده است.
1 .مناقب الطاهرين كه سابق بر اين گزارشى از آن در مجلد سيزدهم فرهنگ ايران زمين توسط عباس اقبال نوشته شده بود، در سال 1379 ش در دو جلد به همت آقاى حسين درگاهى منتشر شده است. در كامل: 122/1 مى نويسد كه مناقب الطاهرين را در اصفهان به سال 673 تأليف كرده است. در فهرست مجلس در معرفى نسخه اى از مناقب آمده است: ... چه مى گويد: فصل بدانكِ از تصنيف اين كتاب مناقب تا هجرت رسول (ص) ششصد و هفتاد و يك سال [671] گذشته است (نسخه‌مناقب الطاهرين در مجلس، ش 2420برگ-الف) محتمل است كه تاريخ مقدمه كه سال 673 در آن آمده است، بعدا تنظيم شده باشد يا آنچه در نسخه به عنوان ششصد و هفتاد و يك آمده در اصل ششصد و هفتاد و سه بوده باشد.
بخش مهمى از اين كتاب ترجمه رواياتى است كه در الثاقب فى المناقب عماد الدين طوسى آمده است.
2. كامل در سقيفه (معروف به كامل بهائى) تأليف در سال 675 كه در قالب سنگى و حروفى چاپ (قم، مكتبة المصطفوى، بى تا، دو جلد در يك مجلد) و عربى آن هم با نام كامل البهائى منتشر شده است (قم، المكتبة الحيدرية، 1426). وى سالها بعد، در اسرار الامامه (ص 28) نوشت كه: «قديما» كتابى در «احوال اصحاب السقيفه» نوشتهام. وى مقرر كرده بود تا كتابى در مناقب و تولّى بنگارد و كتابى در تبرّى. اين كتاب مربوط به بخش دوم است. وى در