43د هر امامى در عصر خود، عابدترين و از نظر فضايل اخلاقى نيز برترين بوده است.
اينها اصول ثابت درسيره عبادى امامان (ع) بود، زيرا آنها در رابطه با عبادت خداوند كه همان فلسفه آفرينش است، دو وظيفه اساسى داشتند و ديگر شيوه‌هاى زندگى در راستاى انجام همين دو وظيفه بوده است:
اول: پرداختن به عبادت خداوند در تمام لحظه‌هاى زندگى درقالب نماز، روزه، حج، دعا، تعليم و كار و تجارت و... كه به عنوان سيره عبادى شناخته مى‌شوند.
دوم: تمام تلاش‌هاى ائمه و روابط اجتماعى و مبارزات سياسى آنها به اين جهت بود كه مردم جامعه به عبادت خداوند بپردازند كه به عنوان سيره تربيتى شناخته مى‌شوند.
تفاوت سيره عبادى
گفتيم عبادت به دو دليل در زندگى امامان جايگاه ويژه يافت:
الف: ائمه، برگزيدگان هستى هستند و در نتيجه فلسفه آفرينش، بايد در وجود آنها به طور تمام و كمال جلوه كند.
ب: آنها مظهر كامل نام‌ها و صفات خداوند هستند و بايد اسما و صفات در وجود آنها تجلى كامل يابد.
هركدام از اين دو موضوع مستلزم ديگرى است. به همين جهت امامان معصوم در عبادت و فضايل اخلاقى هميشه برترين بوده‌اند. گرچه تاريخ نگاران و سيره نويسان اهل سنت، امامان معصوم را با ديگر مردم مقايسه و سپس حكم كرده‌اند كه آنان برترين اهل زمان بوده‌اند، اما بايد گفت اين مقايسه صحيح نيست، زيرا هيچ الگوى برترى را با ديگر مردم مقايسه نمى‌كنند بلكه جايگاه معنوى مردم را با