70
زاد و توشه معنوى سفر حج
«اَلْحَجُّ أَشْهُرٌ مَعْلُومٰاتٌ فَمَنْ فَرَضَ فِيهِنَّ الْحَجَّ فَلاٰ رَفَثَ وَ لاٰ فُسُوقَ وَ لاٰ جِدٰالَ فِي الْحَجِّ وَ مٰا تَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ يَعْلَمْهُ
وَ تَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَيْرَ الزّٰادِ التَّقْوىٰ وَ اتَّقُونِ يٰا أُولِي الْأَلْبٰابِ». 1
ترجمه
حج، در ماههاى معينى است. و كسانى كه (با بستن احرام، و شروع به مناسك حج،) حج را بر خود فرض كردهاند، (بايد بدانند كه) در حج، آميزش جنسى با زنان، و گناه و جدال نيست. و آنچه از كارهاى نيك انجام دهيد، خدا آن را مىداند. و زاد و توشه تهيه كنيد، كه بهترين زاد و توشه، پرهيزكارى است. و از من بپرهيزيد اى خردمندان!
تفسير
قرآن كريم در اين آيه مىفرمايد زمان حج ماههاى معينى است كه تغييرپذير نيست و مقدم و مؤخر نمىشود «اَلْحَجُّ أَشْهُرٌ مَعْلُومٰاتٌ».
بعد مىفرمايد: هركسى كه به واسطه احرام و اشتغال به اعمال حج، حج بر خويش واجب كند در اين صورت بايد از تمتعات جنسى و انجام گناه بركنار بوده و گفتگوهاى بى فايده را ترك كند «فَمَنْ فَرَضَ فِيهِنَّ الْحَجَّ فَلاٰ رَفَثَ وَ لاٰ فُسُوقَ وَ لاٰ جِدٰالَ».
«رفث» به حسب لغت تصريح به مطالبى است كه نوعاً به واسطه قبيح بودن آن بطور