51پيش از عزيمت اين عده از مأموران، رييس مملكت، آنان را با تجليل تمام مى‌پذيرفت، كيسۀ هديه‌اى را كه بايد به حرمين تقديم شود، به آنان تحويل مى‌داد. در سال‌هاى پيش؛ يعنى در عهد خلفاى عثمانى و حاكمان ترك، محمل‌هايى از شام و مصر به حجاز فرستاده مى‌شد. اين محمل‌ها كجاوه‌اى بود كه آن را زينت مى‌كردند. از قرن هفدهم ميلادى فرستادن محمل به مكه از جانب اميران شام و مصر و تركيه معمول گرديد. در شهرهايى كه محمل از آنجا فرستاده مى‌شد و مخصوصاً در مصر، مردم مجالس جشن و سرور مجلّل و با شكوهى ترتيب مى‌دادند. نقاشان و شاعران و نويسندگانِ آن دوره، از شكوه چنان مجلس‌ها الهام گرفته و آثارى ساخته‌اند كه براى ما باقى مانده است.
اين محمل‌ها را به همراهى گروهى مى‌فرستادند. كسى در محمل سوار نمى‌شد، فقط نشانۀ جاه و جلال حكومت بود، تا به مردم اعلام دارند، حاكمى كه آن را فرستاده شايستۀ داشتن چنان منصبى است.
سال‌ها حكومت مصر به همراه محمل، پردۀ كعبه را هم به مكه مى‌فرستاد و با اينكه «محمل» و «پرده» دو چيز است، بارها مردم اين دو را با هم اشتباه گرفته‌اند. چه بسا كاروان حج كه محمل و پرده همراه خود آورده بود و يا، نه محملى