18روزگار ثابت بوده ودر آن تغيير وتحوّل وجود ندارد، با وجود تغييراتى كه در جسم وبدن اوست، آيا آن شخصيت، همان روح ونفس او نيست؟

ج) گاهى انسان ممكن است نسبت به هر چيزى حتّى اعضاى بدن خودش غافل باشد؛ امّا از يك چيز كه همان خوديت اوست، غافل نمى‌شود. آيا اين همان نفس وروح او نيست؟ فخر رازى مى‌گويد: «گاهى من عالم وآگاه به خودم هستم؛ در حالى كه از همه اجزايم غافلم واين خوديت، همان نفس وروح است». ¹

قرآن نيز به اين حقيقت اشاره كرده و مى‌فرمايد:

(يٰا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ* اِرْجِعِي إِلىٰ رَبِّكِ رٰاضِيَةً مَرْضِيَّةً* فَادْخُلِي فِي عِبٰادِي* وَ ادْخُلِي جَنَّتِي) (فجر: 27- 30)

تو اى روح آرام يافته، به سوى پروردگارت بازگرد در حالى كه هم تو از او خشنودى و هم او از تو خشنود است، سپس در سلك بندگانم در آى، و در بهشتم وارد شو.

از اينكه خداوند متعال به نفس خطاب مى‌كند: «برگرد» بايد از جايى و چيزى برگردد كه همان دنيا و جسم باشد، پس انسان از روح و جسم تشكيل شده است.

همچنين مى‌فرمايد:

(فَلَوْ لاٰ إِذٰا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ* وَ أَنْتُمْ حِينَئِذٍ تَنْظُرُونَ) (واقعه: 83 و 84)