6سرزمين وحى، اين سفر را هجرت از «منِ» قومى و نژادى و فرقه‌اى به «ما»ىِ اسلامى و قرآنى خوانده و ايرانيان را ملتى دانسته‌اند كه «حج ابراهيمى و محمدى(ص) را در جاى حج ابوجهلى نشاندند. حج از ديد ايشان «مظهر وحدت و اتحاد مسلمانان» و فراخوانى همه آنان را به مكان و زمانى ويژه و اجراى كارها و حركاتى است كه خود نمودار هم‌زيستى و هماهنگى به شمار مى‌روند:
«حج با مشاهد و مناسك و شعائر خود بايد روح وحدت و ملائمت و جماعت و عظمت را در مسلمانان همه اقطار عالم زنده كند و از شعوب و قبائل مختلفه، امت واحده پديد آورد». 1
2. ياد منتظَر
تلاش براى وحدت مسلمانان، با پيوند «حج» با «انتظار فرج» معنادار مى‌نمايد؛ زيرا انبيا در هر زمانى براى ايجاد وحدت ميان موحدان عالم در برابر مشركان و كافران كوشيده‌اند و در آخرالزمان نيز امام عصر[ اين كار را پى خواهد گرفت. پس وظيفه پيروان انبيا و اوليا و منتظران آن حضرت نيز، گام برداشتن در راه «وحدت امت اسلامى» است كه « افضل اعمال امّتى انتظار الفرج من الله ». 2
از اين‌رو، نماينده مقام معظم رهبرى، سى‌امين سال حج‌گزارى ايرانيان را «حج و انتظار» ناميد؛ زيرا انتظار منجى جهانى از باورهاى اديان و مذاهب گوناگون است و حج، خود گردهم‌آيى مسلمانان و پيروان مذاهب مختلف اسلامى است. بشر امروز و مسلمانان در كشورهاى گوناگون از مشكلات و گرفتارى‌هاى فراوانى رنج مى‌برند. انتظار فرج امام زمان(عج) و گستراندن فرهنگ انتظار در ميان مسلمانان و تبيين صحيح آن در موسم حج، افزون بر اينكه آنان را از آسيب‌هاى طرح نادرست و انحرافى انديشه